Translations for „werbownik“ in the Polish » German Dictionary

werbownik <gen ‑a, pl ‑icy> [verbovɲik] N m form

werbownik

[An]werber(in) m (f)

Monolingual examples (not verified by PONS Editors)

Polish

Werbownik ochotników do powstania styczniowego w 1863, uczestnik tego powstania w stopniu kapitana.

pl.wikipedia.org

Uzbrojeni werbownicy pruscy, przekroczyli polską granicę i uprowadzili go poturbowawszy przy tym jego chorą żonę.

pl.wikipedia.org

Aresztowanie werbowników zastraszyło poza tym potencjalnych ochotników.

pl.wikipedia.org