Verb Table for aberkennen
Indikativ • Konjunktiv • Imperativ • Unpersönliche Formen
Präsens
ich | erkenne | ab |
du | erkennst | ab |
er/sie/es | erkennt | ab |
wir | erkennen | ab |
ihr | erkennt | ab |
sie | erkennen | ab |
Präteritum
ich | erkannte | ab |
du | erkanntest | ab |
er/sie/es | erkannte | ab |
wir | erkannten | ab |
ihr | erkanntet | ab |
sie | erkannten | ab |
Perfekt
ich | habe | aberkannt |
du | hast | aberkannt |
er/sie/es | hat | aberkannt |
wir | haben | aberkannt |
ihr | habt | aberkannt |
sie | haben | aberkannt |
Plusquamperfekt
ich | hatte | aberkannt |
du | hattest | aberkannt |
er/sie/es | hatte | aberkannt |
wir | hatten | aberkannt |
ihr | hattet | aberkannt |
sie | hatten | aberkannt |
Futur I
ich | werde | aberkennen |
du | wirst | aberkennen |
er/sie/es | wird | aberkennen |
wir | werden | aberkennen |
ihr | werdet | aberkennen |
sie | werden | aberkennen |
Futur II
ich | werde | aberkannt | haben |
du | wirst | aberkannt | haben |
er/sie/es | wird | aberkannt | haben |
wir | werden | aberkannt | haben |
ihr | werdet | aberkannt | haben |
sie | werden | aberkannt | haben |
Indikativ • Konjunktiv • Imperativ • Unpersönliche Formen
Konjunktiv I - Präsens
ich | erkenne | ab |
du | erkennest | ab |
er/sie/es | erkenne | ab |
wir | erkennen | ab |
ihr | erkennet | ab |
sie | erkennen | ab |
Konjunktiv I - Perfekt
ich | habe | aberkannt |
du | habest | aberkannt |
er/sie/es | habe | aberkannt |
wir | haben | aberkannt |
ihr | habet | aberkannt |
sie | haben | aberkannt |
Konjunktiv I - Futur I
ich | werde | aberkennen |
du | werdest | aberkennen |
er/sie/es | werde | aberkennen |
wir | werden | aberkennen |
ihr | werdet | aberkennen |
sie | werden | aberkennen |
Konjunktiv I - Futur II
ich | werde | aberkannt | haben |
du | werdest | aberkannt | haben |
er/sie/es | werde | aberkannt | haben |
wir | werden | aberkannt | haben |
ihr | werdet | aberkannt | haben |
sie | werden | aberkannt | haben |
Konjunktiv II - Präteritum
ich | erkennte | ab |
du | erkenntest | ab |
er/sie/es | erkennte | ab |
wir | erkennten | ab |
ihr | erkenntet | ab |
sie | erkennten | ab |
Konj. II - Plusquamperfekt
ich | hätte | aberkannt |
du | hättest | aberkannt |
er/sie/es | hätte | aberkannt |
wir | hätten | aberkannt |
ihr | hättet | aberkannt |
sie | hätten | aberkannt |
Konjunktiv II - Futur I
ich | würde | aberkennen |
du | würdest | aberkennen |
er/sie/es | würde | aberkennen |
wir | würden | aberkennen |
ihr | würdet | aberkennen |
sie | würden | aberkennen |
Konjunktiv II - Futur II
ich | würde | aberkannt | haben |
du | würdest | aberkannt | haben |
er/sie/es | würde | aberkannt | haben |
wir | würden | aberkannt | haben |
ihr | würdet | aberkannt | haben |
sie | würden | aberkannt | haben |
Indikativ • Konjunktiv • Imperativ • Unpersönliche Formen
erkenn / erkenne | (du) | ab |
erkennt | (ihr) | ab |
erkennen | wir | ab |
erkennen | Sie | ab |
Indikativ • Konjunktiv • Imperativ • Unpersönliche Formen
Infinitiv Präsens
aberkennen |
Infinitiv Perfekt
aberkannt | haben |
Partizip I
aberkennend |
Partizip II
aberkannt |
Browse the conjugations (verb tables)
German