Verb Table for insolentarse
España • América
INDICATIVO • SUBJUNTIVO • IMPERATIVO • FORMAS NO PERSONALES
TIEMPOS SIMPLES
presente
yo | me | insolento |
tú | te | insolentas |
él/ella/usted | se | insolenta |
nosotros/nosotras | nos | insolentamos |
vosotros/vosotras | os | insolentáis |
ellos/ellas/ustedes | se | insolentan |
imperfecto
yo | me | insolentaba |
tú | te | insolentabas |
él/ella/usted | se | insolentaba |
nosotros/nosotras | nos | insolentábamos |
vosotros/vosotras | os | insolentabais |
ellos/ellas/ustedes | se | insolentaban |
indefinido
yo | me | insolenté |
tú | te | insolentaste |
él/ella/usted | se | insolentó |
nosotros/nosotras | nos | insolentamos |
vosotros/vosotras | os | insolentasteis |
ellos/ellas/ustedes | se | insolentaron |
futuro
yo | me | insolentaré |
tú | te | insolentarás |
él/ella/usted | se | insolentará |
nosotros/nosotras | nos | insolentaremos |
vosotros/vosotras | os | insolentaréis |
ellos/ellas/ustedes | se | insolentarán |
condicional
yo | me | insolentaría |
tú | te | insolentarías |
él/ella/usted | se | insolentaría |
nosotros/nosotras | nos | insolentaríamos |
vosotros/vosotras | os | insolentaríais |
ellos/ellas/ustedes | se | insolentarían |
TIEMPOS COMPUESTOS
perfecto
yo | me | he | insolentado |
tú | te | has | insolentado |
él/ella/usted | se | ha | insolentado |
nosotros/nosotras | nos | hemos | insolentado |
vosotros/vosotras | os | habéis | insolentado |
ellos/ellas/ustedes | se | han | insolentado |
pluscuamperfecto
yo | me | había | insolentado |
tú | te | habías | insolentado |
él/ella/usted | se | había | insolentado |
nosotros/nosotras | nos | habíamos | insolentado |
vosotros/vosotras | os | habíais | insolentado |
ellos/ellas/ustedes | se | habían | insolentado |
pretérito anterior
yo | me | hube | insolentado |
tú | te | hubiste | insolentado |
él/ella/usted | se | hubo | insolentado |
nosotros/nosotras | nos | hubimos | insolentado |
vosotros/vosotras | os | hubisteis | insolentado |
ellos/ellas/ustedes | se | hubieron | insolentado |
futuro perfecto
yo | me | habré | insolentado |
tú | te | habrás | insolentado |
él/ella/usted | se | habrá | insolentado |
nosotros/nosotras | nos | habremos | insolentado |
vosotros/vosotras | os | habréis | insolentado |
ellos/ellas/ustedes | se | habrán | insolentado |
condicional compuesto
yo | me | habría | insolentado |
tú | te | habrías | insolentado |
él/ella/usted | se | habría | insolentado |
nosotros/nosotras | nos | habríamos | insolentado |
vosotros/vosotras | os | habríais | insolentado |
ellos/ellas/ustedes | se | habrían | insolentado |
INDICATIVO • SUBJUNTIVO • IMPERATIVO • FORMAS NO PERSONALES
TIEMPOS SIMPLES
subjuntivo presente
yo | me | insolente |
tú | te | insolentes |
él/ella/usted | se | insolente |
nosotros/nosotras | nos | insolentemos |
vosotros/vosotras | os | insolentéis |
ellos/ellas/ustedes | se | insolenten |
subjuntivo imperfecto
yo | me | insolentara / insolentase |
tú | te | insolentaras / insolentases |
él/ella/usted | se | insolentara / insolentase |
nosotros/nosotras | nos | insolentáramos / insolentásemos |
vosotros/vosotras | os | insolentarais / insolentaseis |
ellos/ellas/ustedes | se | insolentaran / insolentasen |
subjuntivo futuro
yo | me | insolentare |
tú | te | insolentares |
él/ella/usted | se | insolentare |
nosotros/nosotras | nos | insolentáremos |
vosotros/vosotras | os | insolentareis |
ellos/ellas/ustedes | se | insolentaren |
TIEMPOS COMPUESTOS
subjuntivo perfecto
yo | me | haya | insolentado |
tú | te | hayas | insolentado |
él/ella/usted | se | haya | insolentado |
nosotros/nosotras | nos | hayamos | insolentado |
vosotros/vosotras | os | hayáis | insolentado |
ellos/ellas/ustedes | se | hayan | insolentado |
subjuntivo pluscuamperfecto
yo | me | hubiera/hubiese | insolentado |
tú | te | hubieras/hubieses | insolentado |
él/ella/usted | se | hubiera/hubiese | insolentado |
nosotros/nosotras | nos | hubiéramos/hubiésemos | insolentado |
vosotros/vosotras | os | hubierais/hubieseis | insolentado |
ellos/ellas/ustedes | se | hubieran/hubiesen | insolentado |
subjuntivo futuro perfecto
yo | me | hubiere | insolentado |
tú | te | hubieres | insolentado |
él/ella/usted | se | hubiere | insolentado |
nosotros/nosotras | nos | hubiéremos | insolentado |
vosotros/vosotras | os | hubiereis | insolentado |
ellos/ellas/ustedes | se | hubieren | insolentado |
INDICATIVO • SUBJUNTIVO • IMPERATIVO • FORMAS NO PERSONALES
imperativo afirmativo
(tú) | insoléntate |
(usted) | insoléntese |
(nosotros/nosotras) | insolentémonos |
(vosotros/vosotras) | insolentaos |
(ustedes) | insoléntense |
imperativo negativo
(tú) | no | te | insolentes |
(usted) | no | se | insolente |
(nosotros/nosotras) | no | nos | insolentemos |
(vosotros/vosotras) | no | os | insolentéis |
(ustedes) | no | se | insolenten |
INDICATIVO • SUBJUNTIVO • IMPERATIVO • FORMAS NO PERSONALES
infinitivo simple |
insolentarse |
gerundio simple |
insolentándose |
participio |
insolentado |
infinitivo compuesto | |
haberse | insolentado |
gerundio compuesto | |
habiéndose | insolentado |
Browse the conjugations (verb tables)
Spanish