Translations for „gebiedster“ in the Dutch » German Dictionary

ge·bie·den¹ <gebood, h. geboden> [ɣəbidə(n)] VB trans

1. gebieden (gelasten):

gebieden

befehlen

iem iets gebieden

jdm etw befehlen

2. gebieden (onstoffelijke zaken):

gebieden

gebieten form

het fatsoen gebiedt mij te zwijgen

der Anstand gebietet mir zu schweigen form

3. gebieden rel. (heersen over):

gebieden

herrschen über +acc

gebieden

Herr sein über +acc

leid·ster <leidster|s> [lɛitstər] N f

leidster feminine form of leider

See also leider

lei·der <leider|s> [lɛidər] N m

1. leider (persoon die leidt):

leider

Leiter m

leider

Führer m

de leider van een cursus

der Leiter eines Kurses

de leiders van de opstand

die Führer des Aufstandes

2. leider SPORTS:

leider

Spitzenreiter m

leider (ploeg)

Tabellenführer m

ge·bruik·ster <gebruikster|s> [ɣəbrœykstər] N f

gebruikster feminine form of gebruiker

See also gebruiker

ge·brui·ker <gebruiker|s> [ɣəbrœykər] N m

1. gebruiker:

gebruiker (iem die iets gebruikt)

Benutzer m

gebruiker (verbruiker)

Konsument m

2. gebruiker (heroïnegebruiker):

gebruiker

Drogenkonsument m

ge·bie·dend [ɣəbidənt] ADJ

1. gebiedend (gebod, bevel uitdrukkend):

gebiedend

gebieterisch

een gebiedende toon

ein herrischer Ton

2. gebiedend (dwingend):

gebiedend

zwingend

een gebiedend voorschrift

eine zwingende Vorschrift

3. gebiedend taalk.:

gebiedend

imperativisch spec

gebiedend

Befehls-

de gebiedende wijs

der Imperativ spec

de gebiedende wijs

die Befehlsform

op·voed·ster <opvoedster|s> [ɔpfutstər] N f

opvoedster feminine form of opvoeder

See also opvoeder

op·voe·der <opvoeder|s> [ɔpfudər] N m

opvoeder

Erzieher m

ge·bied <gebied|en> [ɣəbit] N nt

1. gebied (streek, land, terrein):

gebied

Gebiet nt

onontgonnen/achtergebleven gebieden

(noch) nicht urbar gemachte/rückständige Gebiete pl

het gebied van een rivier

das Flussgebiet

het gebied van een stad

das Stadtgebiet

het gebied van een vorst

der Herrschaftsbereich eines Fürsten

2. gebied:

gebied (afdeling)

Bereich m

gebied (vakgebied)

Gebiet nt

gebied (vakgebied)

Fachgebiet nt

gebied (vakgebied)

Disziplin f

gebied econ.

Branche f

op ecologisch gebied

im ökologischen Bereich

op economisch/sociaal/financieel gebied

auf wirtschaftlichem/sozialem/finanziellem Gebiet

hij is een specialist op dat gebied

er ist Fachmann auf diesem Gebiet

nieuws op het gebied van de techniek

Neues aus dem Bereich der Technik

3. gebied (grondgebied):

gebied

Gebiet nt

gebied

Hoheitsgebiet nt

het Franse gebied

das französische Hoheitsgebiet

territoriaal gebied

Hoheitsgebiet nt

rijd·ster <rijdster|s> [rɛɪtstər] N f

rijdster feminine form of rijder

See also rijder

rij·der <rijder|s> [rɛidər] N m

1. rijder (iem die in een voertuig rijdt):

rijder

Fahrer m

2. rijder (ruiter):

rijder

Reiter m

3. rijder (schaatser):

rijder

Schlittschuhläufer m

vind·ster <vindster|s> [vɪn(t)stər] N f

vindster feminine form of vinder

See also vinder

vin·der <vinder|s> [vɪndər] N m

vinder

Finder m

de eerlijke vinder

der ehrliche Finder

da·vid·ster [davɪtstɛr] N f geen pl

davidster

David(s)stern m

aan·bid·ster N f

aanbidster feminine form of aanbidder

See also aanbidder

aan·bid·der <aanbidder|s> [ambɪdər] N m

aanbidder

Anbeter m

aanbidder (verliefd persoon)

Verehrer m

een stille aanbidder

ein stiller Verehrer

ar·beid·ster N f

arbeidster feminine form of arbeider

See also arbeider

ar·bei·der <arbeider|s> [ɑrbɛidər] N m

arbeider

Arbeiter m