Translations for „keel“ in the Dutch » German Dictionary

keel <kelen> [kel] N f

1. keel (deel van de hals):

keel

Kehle f

keel

Hals m

een dikke keel hebben

einen geschwollenen Hals haben

het hart bonst hem in de keel

das Herz schlägt ihm bis zum Hals hinauf

2. keel (keelgat):

keel

Kehle f

keel

Schlund m

iets niet door de keel kunnen krijgen

etw nicht hinunterbringen

de woorden bleven in mijn keel steken

die Worte blieben mir im Halse stecken

de keel schrapen

sich räuspern

dat werk hangt mij de keel uit

die Arbeit hängt mir zum Halse heraus

3. keel (stem(geluid)):

keel

Kehle f

een (grote) keel opzetten

lauthals schreien

4. keel (strot):

keel

Kehle f

keel

Gurgel f

iem naar de keel vliegen

jdm an die Gurgel springen

Usage examples with keel

een dikke keel hebben

einen geschwollenen Hals haben

een (grote) keel opzetten

lauthals schreien

een droge keel hebben

einen trockenen Hals haben

de keel schrapen

sich räuspern

de keel smeren fig

sich dat die Kehle anfeuchten [o. ölen]

een prikkeling in de keel

ein Kratzen im Hals

cognac brandt in de keel

Kognak brennt einem im Hals

iem naar de keel vliegen

jdm an die Gurgel springen

een kikker in zijn keel hebben fig

einen Frosch im Hals haben

met een brok in de keel fig

mit zugeschnürter Kehle

geen hap door zijn keel krijgen

keinen Bissen runterbringen inf

het hangt mij de keel uit

es hängt mir zum Hals heraus

de baard in de keel krijgen fig

im Stimmbruch sein

de zenuwen gieren door mijn keel fig

mir schlägt das Herz bis zum Hals

het hangt me de keel uit fig

es hängt mir zum Halse heraus inf

een graat in de keel hebben fig

einen Frosch im Hals haben fig

het hart bonst hem in de keel

sein Herz schlägt ihm bis zum Hals