Translations for „normativer“ in the Polish » German Dictionary

normatyw <gen ‑u, pl ‑y> [normatɨf] N m

normatyw

Norm f

normatyw

Richtschnur f

normatywny [normatɨvnɨ] ADJ

1. normatywny (regulujący):

normatywny akt

normativ

nauki normatywne

normative Wissenschaften fpl

2. normatywny (ustalony):

normatywny czas pracy

Regel-

normatywny czas pracy

geregelt

normalnie [normalɲe] ADV

normalnie zachowywać się

normal

normalnie odbywać się, przebiegać

normal

normalnie odbywać się, przebiegać

erwartungsgemäß

normalnieć <‑eje; perf z‑> [normalɲetɕ] VB intr form

normalnieć

normal werden

normalnieć

zur Norm zurückkehren

normatywista <gen ‑ty, pl ‑iści> [normatɨvista] N m decl jak f w lp

normatywista LING, LIT, LAW

Normativist(in) m (f)

normalizator <gen ‑a, pl ‑orzy> [normalizator] N m

normalizator LAW, TECH

Normer m

normatywnie [normatɨvɲe] ADV

normatywnie

normativ

normatywizm <gen ‑u, loc ‑zmie, no pl > [normatɨvism] N m

normatywizm LING, LIT, LAW

Normativismus m

anormatywny [anormatɨvnɨ] ADJ

anormatywny wynagrodzenie

Sonder-

anormatywny czas pracy

ungeregelt

anormatywny słownik

anormativ

normatywność <gen ‑ści, no pl > [normatɨvnoɕtɕ] N f

normatywność

Normativität f

normatywizować <‑zuje; imp ‑zuj; perf z‑> [normatɨvizovatɕ] VB trans form

normatywizować

normativieren

normalka <gen ‑ki, no pl > [normalka] N f inf

normalka

das Normalste nt von der Welt inf

normalny [normalnɨ] ADJ

1. normalny (przeciętny):

normalny stan rzeczy

Normal-

normalny tryb życia

normal

normalny tryb życia

gewöhnlich

2. normalny (standardowy):

normalny godziny odjazdu

regulär

normalny bilet

normal

normalny bilet

Normal-

3. normalny (prawidłowy):

normalny objaw, reakcja, wzrost

normal

normalny rozwój słuchu u dziecka

normale Entwicklung f des Gehörs des Kindes

4. normalny (zdrowy psychicznie):

normalny człowiek

normal

normalny człowiek

psychisch gesund

normański [normaj̃ski] ADJ form

normański

normannisch

hełm normański

normannischer Helm m

normalność <gen ‑ści, no pl > [normalnoɕtɕ] N f

normalność

Normalität f

normandzki [normantski] ADJ

normandzki

normannisch

normalizacja <gen ‑ji, pl ‑je> [normalizatsja] N f

1. normalizacja (standaryzacja: procesów, wyrobów):

normalizacja

Norm[ier]ung f

2. normalizacja (unormowanie się: stosunków, sytuacji):

normalizacja

Normalisierung f

I . normalizować <‑zuje; perf z‑> [normalizovatɕ] VB trans

1. normalizować (standaryzować):

normalizować produkcję, wymiary

norm[ier]en

2. normalizować (doprowadzać do normalnego stanu):

normalizować stosunki

normalisieren

II . normalizować <‑zuje; perf z‑> [normalizovatɕ] VB refl

normalizować (wracać do normalnego stanu) (stosunki, sytuacja)

sich acc normalisieren

norma <gen ‑my, pl ‑my> [norma] N f

1. norma (zasada postępowania):

norma

Norm f

norma

Regel f

normy etyczne/moralne

ethische/moralische Normen

normy zwyczajowe

Umgangsformen fpl

2. norma:

norma TYPO, LAW, LING

Norm f

norma prawna

Rechtsnorm f

norma językowa

Sprachnorm f

Niemiecka Norma Przemysłowa

Deutsche Industrienorm f

3. norma (ilość, miara):

poniżej/powyżej normy

unter/über der Norm

wracać do normy

zum Normalzustand zurückkehren

wracać do normy

wieder normal werden