Translations for „strafbeschikking“ in the Dutch » German Dictionary

zelf·be·schik·king [zɛlvbəsxɪkɪŋ] N f geen pl

zelfbeschikking

Selbstbestimmung f

be·schik·king <beschikking|en> [bəsxɪkɪŋ] N f

1. beschikking (macht om over iets te beschikken):

beschikking

Verfügung f

ter beschikking stellen/staan

zur Verfügung stellen/stehen

iem ter beschikking van de regering stellen

für jdn Sicherungsverwahrung anordnen

de vrije beschikking hebben over

freie Verfügung über etw acc haben

2. beschikking (besluit):

beschikking

Verfügung f

beschikking

Verordnung f

beschikking

Anordnung f

bij ministeriële beschikking

durch ministeriellen Erlass

testamentaire beschikking

letztwillige Verfügung f

testamentaire beschikking

testamentarische Verfügung f

3. beschikking (wat door een hogere macht beschikt is):

beschikking

Fügung f

beschikking

Schickung f form

wils·be·schik·king [wɪlzbəsxɪkɪŋ] N f geen pl

wilsbeschikking

Willenserklärung f

wilsbeschikking

Willensbekundung f

uiterste wilsbeschikking

letztwillige Verfügung f

uiterste wilsbeschikking

letzte(r) Wille m

rang·schik·king <rangschikking|en> [rɑŋsxɪkɪŋ] N f

1. rangschikking ook jur.:

rangschikking (classificatie)

Rangordnung f

rangschikking (in een systeem)

Einstufung f

2. rangschikking (plaatsing in een (volg)orde):

rangschikking

Einordnung f

rangschikking

Anordnung f