Translations for „uiterste“ in the Dutch » German Dictionary

ui·ter·ste <uiterste|n> [œytərstə] N nt

1. uiterste (het hoogste in zijn soort, het meest uiteenliggende):

uiterste

Äußerste(s) nt

uiterste

Extrem nt

tot uitersten vervallen

in Extreme verfallen

van het ene uiterste in het andere

von einem Extrem ins andere

2. uiterste (m. b. t. een rangorde, intensiteit):

uiterste

Äußerste(s) nt

uiterste

Letzte(s) nt

bereid zijn tot het uiterste te gaan

bereit sein, bis zum Äußersten zu gehen

3. uiterste (einde):

uiterste

Letzte(s) nt

uiterste

Ende nt

zich tot het uiterste verdedigen

sich bis zum Äußersten verteidigen

Usage examples with uiterste

uiterste wil

letzte(r) Wille m

uiterste consumptiedatum

Verfallsdatum nt

uiterste wilsbeschikking

letztwillige Verfügung f

in het uiterste geval

äußerstenfalls

zijn uiterste krachten inspannen

sein Letztes geben

op het uiterste ogenblik

im letzten Augenblick

met de uiterste inspanning

mit äußerster [o. letzter] Anstrengung

volhouden tot het uiterste

bis zum Äußersten durchhalten

het uiterste puntje

der äußerste Punkt

iem tot het uiterste prikkelen (opwinden)

jdn aufs Äußerste erregen

iem tot het uiterste kwellen

jdn bis aufs Blut quälen

zich tot het uiterste verdedigen

sich bis zum Äußersten verteidigen

van het ene uiterste in het andere

von einem Extrem ins andere

bereid zijn tot het uiterste te gaan

bereit sein, bis zum Äußersten zu gehen

zijn uiterste best doen om te slagen

sein Äußerstes tun, um es zu schaffen

dat werd met de uiterste strengheid bestraft

das wurde mit äußerster Härte geahndet