Translations for „obligaciо́n“ in the German » Polish Dictionary

Obligatio̱n <‑, ‑en> [obliga​ˈtsi̯oːn] N f

1. Obligation WIRTSCH (Wertpapier):

Obligation

obligacja f

einlösbare Obligationen

obligacje podlegające wykupowi

festverzinsliche Obligationen

obligacje o stałym oprocentowaniu

Obligationen tilgen/veräußern

spłacać [perf spłacić] /zbywać [perf zbyć] obligacje

nicht einklagbare Obligationen

obligacje niezaskarżalne

2. Obligation LAW (Schuldverhältnis):

Obligation alt

stosunek m zobowiązaniowy

obliga̱t [obli​ˈgaːt] ADJ

1. obligat form:

obligat (erforderlich)

niezbędny

obligat (erforderlich)

nieodzowny

obligat (unvermeidlich)

nieunikniony

obligat (unvermeidlich)

nieuchronny

2. obligat MUS:

obligat

z towarzyszeniem

Obligationär(in) <‑s, ‑e; ‑, ‑nen> N m(f) WIRTSCH

Obligationär(in)

posiadacz(ka) m(f) obligacji

obligato̱risch [obliga​ˈtoːrɪʃ] ADJ form

obligatorisch Fächer, Vorlesung

obligatoryjny form

obligatorisch Fächer, Vorlesung

obowiązkowy

obligatorisch Qualifikationen

wymagany

obligatorisch Qualifikationen

konieczny