Translations for „dłużnik“ in the Polish » English Dictionary

dłużnik (-iczka) <pl -icy> N m (f)

1. dłużnik (osoba):

dłużnik (-iczka)

debtor

Phrases:

dłużnicy pl ECON

accounts receivable

Monolingual examples (not verified by PONS Editors)

Polish

Może nim być np. poręczyciel, przystępujący po stronie pozwanego dłużnika.

pl.wikipedia.org

Dłużnik zobowiązany jest zapłacić cenę w dolarach ugandyjskich.

pl.wikipedia.org

To z kolei umożliwiło zakup nieruchomości lub ich przejmowanie od niewypłacalnych dłużników.

pl.wikipedia.org

Wierzyciel przed pretorem dokonywał aktu nałożenia ręki na osobę dłużnika (manus iniectio), wypowiadając przy tym odpowiednią formułę.

pl.wikipedia.org

Należność – w rachunkowości uprawnienie do otrzymania w określonym terminie świadczenia pieniężnego lub rzeczowego od dłużnika.

pl.wikipedia.org

Należytą staranność dłużnika w zakresie prowadzonej przez niego działalności gospodarczej określa się przy uwzględnieniu zawodowego charakteru tej działalności (art. 355 k.c.).

pl.wikipedia.org

Ten typ rekompensaty jest zawsze możliwy do przeprowadzenia, ponadto łatwy do zrealizowania w drodze egzekucji na majątku dłużnika.

pl.wikipedia.org

Niewypłacalność – w ujęciu finansowo-ekonomicznym stan, w którym majątek dłużnika nie wystarcza na zaspokojenie wszystkich zobowiązań dłużnika wobec wierzycieli.

pl.wikipedia.org

Na skutek datio in solutum dłużnik spełnia na rzecz wierzyciela inne świadczenie niż to, do którego był dotychczas zobowiązany.

pl.wikipedia.org

Przeniesienie własności było przy tym powiernicze, tj. umawiano się jednocześnie, że z chwilą zwrotu długu własność zostanie przez wierzyciela z powrotem przeniesiona na dłużnika.

pl.wikipedia.org