Translations for „dziedzic“ in the Polish » German Dictionary

dziedzic (-iczka) <gen ‑a, pl ‑e> [dʑedʑits] N m (f)

1. dziedzic (spadkobierca):

dziedzic (-iczka)

Erbe(Erbin) m (f)

2. dziedzic (ziemianin):

dziedzic (-iczka)

Gutsherr(in) m (f)

Monolingual examples (not verified by PONS Editors)

Polish

Po wysiedleniu dziedzica, w pałacu jego była szkoła podstawowa i przedszkole.

pl.wikipedia.org

W 1841 r. dziedzic wybudował plebanię z dworskiej cegły w miejscu dzisiejszej studni.

pl.wikipedia.org