Translations for „wybrzmieć“ in the Polish » German Dictionary

I . wybrzmieć [vɨbʒmjetɕ] perf, wybrzmiewać [vɨbʒmjevatɕ] <‑wa; imp ‑aj> VB intr form

1. wybrzmieć (skończyć brzmieć):

wybrzmieć

ausklingen

2. wybrzmieć (zostać usłyszanym):

wybrzmieć

vernommen [o. gehört] werden

wybrzmieć

zu hören sein

czekał, aż jego słowa wybrzmią

er wartete ab, bis seine Worte ntpl zu hören waren

3. wybrzmieć usu imperf fig (ukazywać się dobitnie):

wybrzmieć

sich acc [stark] abzeichnen

wybrzmieć

deutlich erkennbar werden [o. zum Ausdruck kommen]

w wierszu najmocniej wybrzmiewa samotność

in dem Gedicht klingt am stärksten die Einsamkeit f an

II . wybrzmieć [vɨbʒmjetɕ] perf, wybrzmiewać [vɨbʒmjevatɕ] <‑wa; imp ‑aj> VB trans form usu perf fig (szczególnie mocno coś wyrazić)

wybrzmieć

unterstreichen

wybrzmieć

betonen

wybrzmieć

hervorheben

zamierzeniem pisarza było wybrzmieć więzi emocjonalne między bohaterami

die Absicht f des Schrifftstellers war, die emotionale Bindung zwischen den Helden hervorzuheben

Usage examples with wybrzmieć

zamierzeniem pisarza było wybrzmieć więzi emocjonalne między bohaterami

die Absicht f des Schrifftstellers war, die emotionale Bindung zwischen den Helden hervorzuheben