Translations for „beet“ in the Dutch » German Dictionary

beet¹ <beten> [bet] N f (biet)

beet

Rübe f

beet² VB

beet 3. pers sing imp van bijten¹, bijten²

See also bijten , bijten

bij·ten² <beet, h. gebeten> [bɛitə(n)] VB intr

1. bijten:

bijten (de tanden in iets zetten)

beißen

bijten (vis)

anbeißen

bijten (insecten)

stechen

niets te bijten hebben

nichts zu beißen und zu brechen haben

om (rauw) in te bijten fig

zum Anbeißen

zijn tanden ergens op stuk bijten fig

auf Granit beißen

van zich af bijten form

sich seiner Haut wehren

2. bijten (sterk prikkelen):

bijten

beißen

bijten

brennen

de kou bijt in het gezicht

die Kälte beißt im Gesicht

peper bijt op de tong

Pfeffer brennt auf der Zunge

de wond bijt geweldig

die Wunde brennt furchtbar

3. bijten scheik.:

bijten

beizen

bijten

ätzen

bijten

fressen

het zuur bijt in de plaat

die Säure frisst sich in die Platte

bij·ten¹ <beet, h. gebeten> [bɛitə(n)] VB trans

1. bijten (door bijten in een toestand brengen):

bijten

zerbeißen

bijten

durchbeißen

iets stuk bijten

etw zerbeißen

2. bijten (kortaf zeggen):

bijten

schnauzen

beet³ <beten> [bet] N m

1. beet (daad van bijten):

beet

Biss m

2. beet (afgebeten stuk):

beet

Bissen

beet

Happen m inf

3. beet:

beet (wond door bijten ontstaan)

Biss m

beet (wond door bijten ontstaan)

Bisswunde f

beet (insecten)

Stich m

Usage examples with beet

hij heeft beet (vissen)

er hat einen Fisch an der Angel

hij heeft het flink beet fig (verkouden, verliefd)

es hat ihn tüchtig erwischt

hij beet aan de angel fig

er biss an

een slag van de molen beet hebben fig inf

einen Klaps [o. Schlag] haben