Translations for „zwaarwegende“ in the Dutch » German Dictionary

zwaar·we·gend [zwarweɣənt] ADJ

zwaarwegend

schwerwiegend

zwaar·ge·wa·pend [zwarɣəwapənt] ADJ

zwaargewapend

schwer bewaffnet

zwaar·til·lend [zwartɪlənt] ADJ

zwaartillend

grüblerisch

zwaartillend zijn

alles schwernehmen

zwaar·be·la·den [zwarbəladə(n)] ADJ

zwaarbeladen

schwer beladen

zwaar·te·punt [zwartəpʏnt] N nt geen pl

zwaartepunt

Schwerpunkt m

het zwaartepunt van zijn betoog ligt in …

der Schwerpunkt seiner Ausführungen liegt auf +acc …

over·we·gend¹ [ovərweɣənt] ADJ

1. overwegend (doorslaggevend):

overwegend

überwiegend

overwegend

ausschlaggebend

in overwegende mate

maßgeblich

2. overwegend fig (zwaarder wegend):

overwegend

schwerwiegender

de invloed van Holland was overwegend geworden

Hollands Einfluss begann zu überwiegen

zwaar·moe·dig·heid [zwarmudəxhɛit] N f geen pl

zwaarmoedigheid

Schwermut f

zwaarmoedigheid

Schwermütigkeit f

zwaar·wich·tig <zwaarwichtige, zwaarwichtiger, zwaarwichtigst> [zwarwɪxtəx] ADJ

1. zwaarwichtig (gewichtig doende):

zwaarwichtig

gewichtig

2. zwaarwichtig (zwaarwegend):

zwaarwichtig

schwerwiegend

zwaar·be·wolkt [zwarbəwɔləkt] ADJ

zwaarbewolkt

stark bewölkt

zwaar·ge·bouwd [zwarɣəbɑut] ADJ

zwaargebouwd

starkknochig

zwaargebouwd (fors)

stämmig

zwaar·ge·wicht¹ [zwarɣəwɪxt] N nt geen pl (gewichtsklasse)

zwaargewicht

Schwergewicht nt

zwaar·moe·dig <zwaarmoedige, zwaarmoediger, zwaarmoedigst> [zwarmudəx] ADJ

zwaarmoedig

schwermütig

zwaarmoedig

melancholisch

een zwaarmoedige bui

ein Anfall von Schwermut

Noor·we·gen [norweɣə(n)] N nt geen pl

Noorwegen

Norwegen nt

over·ˈwe·gen¹ <overwoog, h. overwogen> [ovərweɣə(n)] VB trans (overdenken)

overwegen

erwägen

overwegen

überlegen

overwegen

bedenken

overwegende de gevaren

in Erwägung der Gefahren

alles wel overwogen

es ist alles wohl überlegt

ik heb de zaak rijpelijk overwogen

ich habe die Sache reiflich überdacht

zwaard <zwaard|en> [zwart] N nt ook scheepv.

zwaard

Schwert nt

wie het zwaard opneemt, zal door het zwaard omkomen prov

wer das Schwert nimmt, wird durch das Schwert umkommen

roe·pen·de <roepende|n> [rupəndə] N m

roepende

Rufer m

een roepende in de woestijn fig

ein Rufer in der Wüste