Translations for „nadchodzili“ in the Polish » German Dictionary

nadchodzić <‑dzi; perf nadejść> [natxodʑitɕ] VB intr

1. nadchodzić:

nadchodzić (zbliżać się) (człowiek)

[an]kommen

nadchodzić (zbliżać się) (człowiek)

sich acc nähern

2. nadchodzić:

nadchodzić (nadciągać) (burza)

heraufziehen

nadchodzić (nadciągać) (burza)

im Anzug sein

3. nadchodzić:

nadchodzić (następować) (lato, rok)

kommen

nadchodzić (następować) (lato, rok)

[heran]nahen

nadchodzić (śmierć)

nahen

w nadchodzącym roku

im kommenden Jahr

4. nadchodzić:

nadchodzić (docierać) (list)

eingehen

nadchodzić (pociąg)

ankommen

nadchodzić (pociąg)

eintreffen

I . nachodzić <‑dzi; perf najść> [naxodʑitɕ] VB intr

1. nachodzić (przychodzić):

nachodzić kogoś w domu

jdn überfallen fig inf

2. nachodzić fig:

nachodzić (ogarniać) (myśli, obawy, wątpliwości)

überkommen

nachodzić (ogarniać) (myśli, obawy, wątpliwości)

beschleichen

3. nachodzić (przykrywać):

nachodzić na coś (listwa, materiał)

etw acc überlappen

II . nachodzić <‑dzi; perf najść> [naxodʑitɕ] VB refl

nachodzić (zmęczyć się chodzeniem) (człowiek)

viel [o. lange] laufen

nachodzić (zmęczyć się chodzeniem) (człowiek)

sich acc ablaufen inf

nachodziłam się dziś po sklepach inf

ich bin heute viel [o. lange] durch die Geschäfte gelaufen inf

odchodzić <‑dzi; perf odejść> [otxodʑitɕ] VB intr

1. odchodzić (oddalać się):

odchodzić

weggehen

odchodzić

fortgehen

odchodzić z kwitkiem

unverrichteter Dinge weggehen [o. abziehen]

odejść skądś z gołymi rękami

mit leeren Händen [weg]gehen [o. abziehen]

odejść na wieczną wachtę

die ewige Ruhe finden form

ktoś odszedł jak zmyty

wie ein begossener Pudel m davongehen

murzyn zrobił swoje, murzyn może odejść proverbial

der Mohr m hat seine Schuldigkeit getan, [der Mohr kann gehen]

odchodzić od zmysłów

die Besinnng verlieren

odeszła komuś ochota

jmd hat die Lust verloren

odejść w przeszłość

in Vergessenheit geraten

odejść w przeszłość

dem Vergessen anheimfallen

odejść w przeszłość

Vergangenheit f sein form

odchodzić od rozumu [lub zmysłów] ze zmartwienia

vor Sorge den Verstand verlieren [o. [wie] von Sinnen sein]

2. odchodzić inf:

odchodzić (odjeżdżać) (pociąg, autobus)

abfahren

3. odchodzić form (umierać):

odchodzić

heimgehen form

odchodzić

von uns gehen form

4. odchodzić (zwalniać się z pracy):

odchodzić na emeryturę

in Pension gehen

odejść ze stanowiska

seine Stelle aufgeben [o. räumen]

5. odchodzić:

odchodzić (rozgałęziać się) (gałęzie)

sich acc verzweigen

odchodzić (rozgałęziać się) (gałęzie)

ansetzen

6. odchodzić:

odchodzić (krzyżować się) (ulice)

abzweigen

7. odchodzić:

odchodzić (odpadać) (lakier, farba)

abgehen

odchodzić (odpadać) (lakier, farba)

abblättern

8. odchodzić (opuszczać kogoś):

odejść od kogoś

jdn verlassen

I . podchodzić <‑dzi; perf podejść> [potxodʑitɕ] VB intr

1. podchodzić (zbliżać się):

podchodzić do czegoś [lub pod coś]

sich acc etw dat nähern

podchodzić do czegoś [lub pod coś]

an etw acc herangehen

podchodzić do egzaminu

eine Prüfung ablegen

podchodzić do lądowania

zur Landung ansetzen

nie podchodź bez kija

jdn mit Glacéhandschuhen anfassen

2. podchodzić (wspinać się):

podchodzić

bergauf gehen

podchodzić

hinaufsteigen

serce podchodzi komuś do gardła

jdm bleibt [fast] das Herz nt stehen

żołądek podszedł komuś do gardła

das Herz rutschte jdm in die Hose

3. podchodzić (wypełnić się cieczą):

piwnica podeszła wodą

der Keller m stand unter Wasser

4. podchodzić fig (traktować):

podchodzić do kogoś życzliwie/z wyrozumiałością

jdn wohlwollend/verständnisvoll behandeln

II . podchodzić <‑dzi; perf podejść> [potxodʑitɕ] VB trans

1. podchodzić (tropić):

podchodzić zwierzynę

sich acc an ein Tier anpirschen

2. podchodzić (oszukać):

łatwo go podejść

er ist leicht zu täuschen [o. hintergehen]

I . zachodzić <‑dzi; perf zajść> [zaxodʑitɕ] VB trans (podchodzić od tyłu)

zachodzić

von hinten kommen

zachodzić kogoś

jdn [von hinten] überraschen

II . zachodzić <‑dzi; perf zajść> [zaxodʑitɕ] VB intr

1. zachodzić (docierać):

zachodzić

ankommen

zaszli aż na drugi koniec miasta

sie sind bis zum anderen Stadtende gelangt

zachodzić w głowę

sich dat den Kopf zerbrechen fig inf

2. zachodzić (odwiedzać):

zachodzić do kogoś

bei jdm vorbeischauen [o. vorbeikommen] inf

3. zachodzić:

zachodzić (znikać z nieboskłonu) (słońce, księżyc)

untergehen

4. zachodzić (zdarzać się):

zachodzić

kommen

zaszło nieporozumienie/zaszła pomyłka

es war ein Missverständnis/Irrtum

zaszły nowe okoliczności

die Umstände mpl haben sich geändert

zajść w ciążę

schwanger werden

5. zachodzić (pokrywać się):

zachodzić

anlaufen

lustro zaszło parą

der Spiegel m ist beschlagen

6. zachodzić usu imperf (nakładać się):

zachodzić

überdecken

zachodzić na siebie

sich acc überlappen [o. überdecken]