Translations for „uitvallen“ in the Dutch » German Dictionary

uit·val·len <viel uit, i. uitgevallen> [œytfɑlə(n)] VB intr

1. uitvallen:

uitvallen (losbarsten in woorden)

losplatzen inf

uitvallen (tekeergaan)

loswettern inf

uitvallen (beledigend)

ausfällig [o. ausfallend] werden

tegen iem uitvallen

jdn anfahren [o. anfauchen] inf

2. uitvallen (losgaande vallen):

uitvallen

ausfallen

zijn haren zijn al aan 't uitvallen

seine Haare fallen bereits aus

3. uitvallen SPORTS:

uitvallen (wegvallen)

ausfallen

uitvallen (wedstrijd staken)

ausscheiden

4. uitvallen (het genoemde resultaat hebben):

uitvallen

ausfallen

die tekening is goed uitgevallen

die Zeichnung ist gut geworden

in mijn voordeel uitvallen

zu meinen Gunsten ausfallen

5. uitvallen (de genoemde aard hebben):

uitvallen

geraten

Usage examples with uitvallen

in iems voordeel uitvallen

zu jds Vorteil ausfallen

in mijn voordeel uitvallen

zu meinen Gunsten ausfallen

scherp uitvallen tegen iem

jdn anfahren

tegen iem uitvallen

jdn anfahren [o. anfauchen] inf

zijn haren zijn al aan 't uitvallen

seine Haare fallen bereits aus