Translations for „unkompetent“ in the German » Polish Dictionary

I . ịnkompetent [ˈɪnkɔmpetɛnt, ---​ˈ-] ADJ a. LAW

inkompetent Mitarbeiter, Gericht

niekompetentny

II . ịnkompetent [ˈɪnkɔmpetɛnt, ---​ˈ-] ADV

inkompetent leiten:

inkompetent

niekompetentnie

I . kompetẹnt [kɔmpe​ˈtɛnt] ADJ

1. kompetent a. LAW (zuständig):

kompetent Sachbearbeiter, Richter

kompetentny

kompetent Urteil

miarodajny

die kompetente Stelle

właściwa jednostka f

welches Gericht ist für solche Fälle kompetent?

który sąd m jest właściwy rzeczowo?

2. kompetent LING:

kompetenter Sprecher

rodzimy użytkownik m języka

II . kompetẹnt [kɔmpe​ˈtɛnt] ADV

kompetent informieren:

kompetent

kompetentnie

Ịnkompetenz <‑, ‑en> [ˈɪnkɔmpetɛnts, ---​ˈ-] N f a. LAW

Inkompetenz

niekompetencja f

fachliche Inkompetenz

brak m kompetencji fachowej

Kẹrnkompetenz <‑, ‑en> N f

Kernkompetenz

podstawowa kompetencja f

Ịnnenkompetenz <‑, ‑en> N f LAW

Innenkompetenz

kompetencja f wewnętrzna

Organkompetenz <‑, ‑en> N f LAW

Organkompetenz

kompetencja f organu

Annexkompetenz <‑, ‑en> N f LAW

Annexkompetenz

rozszerzenie nt kompetencji ustawodawczej na problemy związane z przygotowaniem i realizacją ustawy

Kompetẹnz <‑, ‑en> [kɔmpe​ˈtɛnts] N f

Kompetenz

kompetencja f

Kompetenz LAW

właściwość f

seine Kompetenzen überschreiten

przekraczać [perf przekroczyć] swoje kompetencje

das liegt nicht in meiner Kompetenz

to wykracza poza moje kompetencje

jds Kompetenz bestreiten

kwestionować [perf za‑] czyjeś kompetencje

jds Kompetenz anzweifeln

powątpiewać w czyjeś kompetencje

außerhalb jds Kompetenzen

poza czyimiś kompetencjami

Kompetenz delegieren LAW

delegować kompetencję

ungeschriebene Kompetenz des Organs LAW

niepisana kompetencja organu

trompe̱ten* [trɔm​ˈpeːtən] VB intr

1. trompeten (Trompete blasen):

trompeten

grać [perf za‑] na trąbce

2. trompeten:

trompeten (Töne hervorbringen) (Elefant)

trąbić [perf za‑]

3. trompeten:

trompeten (lautstark äußern)

trąbić [perf roz‑ ]inf

trompeten (sich laut schnäuzen)

głośno się wysmarkać

I . ụnkompliziert [ˈʊnkɔmplitsiːɐ̯t] ADJ

unkompliziert Person, Fall, Gerät:

unkompliziert

nieskomplikowany

II . ụnkompliziert [ˈʊnkɔmplitsiːɐ̯t] ADV

unkompliziert vorgehen

bez komplikacji

unkompliziert sich ausdrücken

w nieskomplikowany sposób

etw unkompliziert erklären

tłumaczyć [perf wy‑] coś w nieskomlikowany sposób