Translations for „temperament“ in the Polish » English Dictionary

temperament <gen -tu> N m

1. temperament (usposobienie):

temperament

temperament

2. temperament (żywotność):

temperament

exuberance

Usage examples with temperament

okiełznać temperament

to control one's temper

temperament kogoś ponosi

sb gets carried away

Monolingual examples (not verified by PONS Editors)

Polish

Asquith nie posiadał ani doświadczenia, ani temperamentu do prowadzenia wojny.

pl.wikipedia.org

Psy face rase mają mniejszy temperament i większe zaufanie do człowieka, niż typ face normal.

pl.wikipedia.org

W miarę starzenia się króla i pogorszenia stanu jego zdrowia około 1625 roku, jego temperament spadał i coraz rzadziej odwiedzał żonę w sypialni.

pl.wikipedia.org

Główną bohaterką jest kobieta o silnym temperamencie, z zawodu funkcjonariusz prawa albo wojowniczka.

pl.wikipedia.org

Miewał także, już od najmłodszych lat, żywiołowy temperament, ale wyglądał na człowieka pogrążonego we własnym świecie.

pl.wikipedia.org

Wykształcony saper, trochę za mało temperamentu w dowodzeniu w polu.

pl.wikipedia.org

Góralski temperament jest u niej tylko punktem wyjścia do własnej artystycznej drogi.

pl.wikipedia.org

Jest to pies ruchliwy, wesoły, ciekawski, o bardzo żwawym temperamencie.

pl.wikipedia.org

Małżonkowie, których temperament i ambicje polityczne były podobne stworzyli udaną rodzinę.

pl.wikipedia.org

Osoba o wielkim temperamencie seksualnym, mająca problemy ze znalezieniem stałego partnera życiowego.

pl.wikipedia.org