Translations for „Spielstein“ in the Polish » German Dictionary

spiesznie [spjeʃɲe] ADJ

spiesznie → śpiesznie

See also śpiesznie

śpiesznie [ɕpjeʃɲe] ADV form

śpiesznie

eilends form

spiekota <gen ‑ty, pl ‑ty> [spjekota] N f

spiekota

sengende Hitze f

spiekota

Sonnenglut f

na dworze panuje spiekota

draußen herrscht eine sengende Hitze

spieszny [spjeʃnɨ] ADJ

spieszny → śpieszny

See also śpieszny

śpieszny [ɕpjeʃnɨ] ADJ form

śpieszny

eilig

śpieszny

eilends form

śpiesznym krokiem

mit schnellen Schritten

spieścić

spieścić perf od spieszczać

See also spieszczać

spieszczać <‑cza; imp ‑czaj; perf spieścić> [spjeʃtʃatɕ] VB trans

spieszczać

verniedlichen

spieszczać imiona dzieci

die Namen der Kinder verniedlichen

spieszno [spjeʃno] ADV

spieszno → śpieszno

See also śpieszno

śpieszno [ɕpjeʃno] ADV przest

co ci tak śpieszno?

warum so eilig?

Phrases:

śpieszno komuś do kogoś/czegoś

es eilig haben, jdn zu treffen/etw zu machen [o. irgendwo zu sein]

spieszyć¹ [spjeʃɨtɕ]

spieszyć → śpieszyć

See also śpieszyć

I . śpieszyć <‑szy; imp śpiesz> [ɕpjeʃɨtɕ] VB intr

1. śpieszyć (iść śpiesznie):

śpieszyć

eilen

śpieszyć

hasten

2. śpieszyć (działać ochoczo):

śpieszyć komuś z pomocą [lub na ratunek]

jdm zu Hilfe eilen

II . śpieszyć <‑szy; imp śpiesz> [ɕpjeʃɨtɕ] VB refl

1. śpieszyć (wykonywać szybko):

śpieszyć się z czymś (człowiek)

sich acc mit etw beeilen

śpiesz się powoli, gdy się człowiek śpieszy, to się diabeł cieszy proverbial

eile mit Weile proverbial

2. śpieszyć (iść szybko):

śpieszyć się dokądś (człowiek)

irgendwohin eilen

śpieszyć się na pociąg

zum Zug müssen [o. eilen]

3. śpieszyć:

śpieszyć (wskazywać późniejszą godzinę) (zegar)

vorgehen

III . śpieszyć <‑szy; imp śpiesz> [ɕpjeʃɨtɕ] VB refl, impers

śpieszy mi się

ich habe es eilig

śpieszy mi się

ich muss mich beeilen

Phrases:

komuś się śpieszy do kogoś/czegoś

jd hat es eilig, jdn zu treffen/etw zu machen [o. irgendwo zu sein]

śpiesznie [ɕpjeʃɲe] ADV form

śpiesznie

eilends form

I . spierdalać <‑la; imp ‑aj> [spjerdalatɕ], spierdolić [spjerdolitɕ] perf VB intr vulg (uciekać, odczepiać się)

spierdalać

sich acc verpissen inf

spierdalać

abhauen inf

II . spierdalać <‑la; imp ‑aj> [spjerdalatɕ], spierdolić [spjerdolitɕ] perf VB trans usu imperf vulg (spartaczyć coś)

spierdalać

verpfuschen inf