Translations for „voorafgaandelijk“ in the Dutch » German Dictionary

(Go to German » Dutch)

voor·waar·de·lijk [vorwardələk] ADJ

voorwaardelijk

bedingt

voorwaardelijk taalk.

konditional

voorwaardelijke invrijheidstelling jur.

bedingte Entlassung f

hij heeft drie jaar voorwaardelijk

er hat drei Jahre auf Bewährung bekommen

voorwaardelijk overgaan onderw.

unter Vorbehalt versetzt werden

een voorwaardelijke straf

eine Strafe auf Bewährung

voorwaardelijke veroordeling (straf niet vastgesteld)

bedingte Verurteilung f

voorwaardelijke veroordeling (straf wel vastgesteld)

Strafaussetzung zur Bewährung

de voorwaardelijke zin

der Konditionalsatz

voor·af·gaand [vorɑfxant] ADJ

voorafgaand

vorangehend

voorafgaand

vorhergehend

de voorafgaande week

die vorhergehende Woche

de voorafgaande werkzaamheden

die vorangehenden Arbeiten

voor·af·gaan <ging vooraf, i. voorafgegaan> [vorɑfxan] VB intr

voorafgaan

vorangehen

voorafgaan

vorausgehen +dat

al wat aan de oorlog is voorafgegaan

alles, was dem Krieg vorausgegangen ist

de stoet werd voorafgegaan door drie herauten

drei Herolde gingen dem Zug voran

voor·na·me·lijk [vornamələk] ADV

voornamelijk

hauptsächlich

voornamelijk (speciaal, in het bijzonder)

insbesondere form

voornamelijk (speciaal, in het bijzonder)

besonders

voornamelijk (met name)

namentlich

voornamelijk (met name)

vor allem

voor·va·der·lijk [vorvadərlək] ADJ

het voorvaderlijk slot

das Schloss der Vorfahren [o. Ahnen]

af·stan·de·lijk <afstandelijke, afstandelijker, afstandelijkst> [ɑfstɑndələk] ADJ

afstandelijk

zurückhaltend

ver·stan·de·lijk <verstandelijke, verstandelijker, verstandelijkst> [vərstɑndələk] ADJ

verstandelijk

verstandesmäßig

verstandelijk

geistig

verstandelijk

intellektuell form

iets verstandelijk beredeneren

etw acc etw rational begründen

de verstandelijke vermogens

die geistigen Fähigkeiten

on·voor·waar·de·lijk [ɔnvorwardələk] ADJ

onvoorwaardelijk

bedingungslos

onvoorwaardelijk

unbedingt

onvoorwaardelijke gehoorzaamheid

unbedingte(r) [o. bedingungslose(r)] [o. absolute(r)] Gehorsam m

onvoorwaardelijke overgave

bedingungslose Übergabe f

onvoorwaardelijke straf jur.

Gefängnisstrafe ohne Bewährung