Dutch » German

Dutch)

aan·bren·gen: verb
aan·hang·ster: noun
aan·bid·ster: noun
aanklaag·ster: noun
aan·bre·ken: verb
aan·bran·den: verb
aan·be·nen: verb
aan·breng·pro·vi·sie: noun

You are viewing results spelled similarly: aanhangster , aanbrengen , aanklaagster , aanbidster , aanbenen , aanbranden , aanbreken and aanbrengprovisie

aan·bren·gen <bracht aan, h. aangebracht> [ambrɛŋə(n)] VB trans

aan·hang·ster <aanhangster|s> [anhɑŋstər] N f

aanhangster feminine form of aanhanger¹

aan·han·ger² <aanhanger|s> [anhɑŋər] N m (aanhangwagen)

aanhanger

Anhänger m

aan·han·ger¹ <aanhanger|s> [anhɑŋər] N m (persoon)

aanhanger

Anhänger m

aan·bid·ster N f

aanbidster feminine form of aanbidder

aan·bid·der <aanbidder|s> [ambɪdər] N m

aanbidder

Anbeter m

aanbidder (verliefd persoon)

Verehrer m

een stille aanbidder

ein stiller Verehrer

aanklaag·ster N f

aanklaagster feminine form of aanklager

aan·kla·ger <aanklager|s> [aŋklaɣər] N m

aanklager

Ankläger m

aanklager

Kläger m

de openbare aanklager

der Staatsanwalt

de openbare aanklager (collectief)

die Staatsanwaltschaft

aan·bre·ken¹ <brak aan, h. aangebroken> [ambrekə(n)] VB trans

aanbreken

anbrechen

kisten aanbreken

Kisten anbrechen

aan·bran·den¹ <brandde aan, h. aangebrand> [ambrɑndə(n)] VB trans bouww.

aanbranden

mörteln

aanbranden

mit Mörtel verputzen

aan·be·nen <beende aan, h. aangebeend> [ambenə(n)] VB intr

aanbenen

laufen

aanbenen

sich beeilen

komen aanbenen

gelaufen kommen

wij hebben wat aangebeend om niet te laat te komen

wir haben uns beeilt, um nicht zu spät zu kommen

aan·breng·pro·vi·sie <aanbrengprovisie|s> [ambrɛŋprovizi] N f

aanbrengprovisie

Werbeprämie f

Browse the dictionary

Dutch

Translations for „aanbrengster“ in the Dutch » German Dictionary (Go to German » Dutch)

aan·bren·gen <bracht aan, h. aangebracht> [ambrɛŋə(n)] VB trans

1. aanbrengen (in-, toevoegen):

2. aanbrengen (aangeven):

3. aanbrengen (werven):

4. aanbrengen (naar de bestemde plaats brengen):

5. aanbrengen (meebrengen in het huwelijk):

6. aanbrengen (veroorzaken):

aan·hang·ster <aanhangster|s> [anhɑŋstər] N f

aanhangster feminine form of aanhanger¹

See also aanhanger , aanhanger

aan·han·ger² <aanhanger|s> [anhɑŋər] N m (aanhangwagen)

aan·han·ger¹ <aanhanger|s> [anhɑŋər] N m (persoon)

aan·bid·ster N f

aanbidster feminine form of aanbidder

See also aanbidder

aan·bid·der <aanbidder|s> [ambɪdər] N m

aanklaag·ster N f

aanklaagster feminine form of aanklager

See also aanklager

aan·kla·ger <aanklager|s> [aŋklaɣər] N m

aan·bre·ken¹ <brak aan, h. aangebroken> [ambrekə(n)] VB trans

aan·bran·den¹ <brandde aan, h. aangebrand> [ambrɑndə(n)] VB trans bouww.

aan·be·nen <beende aan, h. aangebeend> [ambenə(n)] VB intr

aan·breng·pro·vi·sie <aanbrengprovisie|s> [ambrɛŋprovizi] N f

Browse the dictionary

Translations for „aanbrengster“ in the Dutch » German Dictionary (Go to German » Dutch)

aan·bren·gen <bracht aan, h. aangebracht> [ambrɛŋə(n)] VB trans

1. aanbrengen (in-, toevoegen):

2. aanbrengen (aangeven):

3. aanbrengen (werven):

4. aanbrengen (naar de bestemde plaats brengen):

5. aanbrengen (meebrengen in het huwelijk):

6. aanbrengen (veroorzaken):

aan·hang·ster <aanhangster|s> [anhɑŋstər] N f

aanhangster feminine form of aanhanger¹

See also aanhanger , aanhanger

aan·han·ger2 <aanhanger|s> [anhɑŋər] N m (aanhangwagen)

aan·han·ger1 <aanhanger|s> [anhɑŋər] N m (persoon)

aan·bid·ster N f

aanbidster feminine form of aanbidder

See also aanbidder

aan·bid·der <aanbidder|s> [ambɪdər] N m

aanklaag·ster N f

aanklaagster feminine form of aanklager

See also aanklager

aan·kla·ger <aanklager|s> [aŋklaɣər] N m

aan·bre·ken1 <brak aan, h. aangebroken> [ambrekə(n)] VB trans

aan·bran·den1 <brandde aan, h. aangebrand> [ambrɑndə(n)] VB trans bouww.

aan·be·nen <beende aan, h. aangebeend> [ambenə(n)] VB intr

aan·breng·pro·vi·sie <aanbrengprovisie|s> [ambrɛŋprovizi] N f

Browse the dictionary

Links to further information

Feedback

Vocabulary trainer

Synonyms

My search history

aan·han·ger² <aanhanger|s> [anhɑŋər] N m (aanhangwagen)

aan·han·ger¹ <aanhanger|s> [anhɑŋər] N m (persoon)

aan·bre·ken¹ <brak aan, h. aangebroken> [ambrekə(n)] VB trans

aan·bran·den¹ <brandde aan, h. aangebrand> [ambrɑndə(n)] VB trans bouww.