Translations for „��berzeugend“ in the German » Polish Dictionary

I . überze̱u̱gend ADJ

überzeugend Geschichte, Beweis:

überzeugend

przekonywający

überzeugend

przekonujący

als Schauspielerin überzeugend sein

być przekonującą jako aktorka

II . überze̱u̱gend ADV

überzeugend reden, argumentieren, klingen:

überzeugend

przekonywająco

überzeugend

przekonująco

I . überze̱u̱gen* [yːbɐ​ˈtsɔɪgən] VB intr, trans

jdn von etw überzeugen (Person, Argument)

przekonywać [perf przekonać] kogoś o czymś

ich habe ihn von meiner Unschuld überzeugt

przekonałem go, że jestem niewinny

jdn davon überzeugen, dass ...

przekonać kogoś o tym, że...

ich bin [davon] überzeugt, dass ...

jestem przekonany [o tym], że...

ich lasse mich [von Ihnen] gern vom Gegenteil überzeugen

chętnie dam się [panu/pani] przekonać, że jest inaczej

II . überze̱u̱gen* [yːbɐ​ˈtsɔɪgən] VB refl

sich von etw überzeugen

przekonywać [perf przekonać] się o czymś

sich [selbst] davon überzeugen, dass ...

[samemu] przekonać się o tym, że...

ich habe mich selbst davon überzeugt, dass alles in Ordnung ist

sam się o tym przekonałem, że wszystko jest w porządku

sie ist recht von sich dat selbst überzeugt

nie brakuje jej pewności siebie

erze̱u̱gen* VB trans

1. erzeugen (produzieren, hervorbringen):

erzeugen a. CHEM, a. PHYS landwirtschaftliche Produkte, Strom

wytwarzać [perf wytworzyć]

2. erzeugen (hervorrufen) Ärger:

erzeugen

wywoływać [perf wywołać]

erzeugen COMPUT

powodować [perf s‑]

es verstehen Spannung zu erzeugen

umieć trzymać w napięciu

Überze̱u̱gung <‑, ‑en> [--​ˈ--] N f

Überzeugung

przekonanie nt

politische Überzeugung

przekonania ntpl polityczne

aus Überzeugung

z przekonania

der Überzeugung sein, dass ...

być zdania, że...

ich bin der festen Überzeugung, dass ...

jestem święcie przekonany, że...

zu der Überzeugung gelangen [o. kommen], dass ...

dojść do przekonania, że...

nach meiner Überzeugung, meiner Überzeugung nach

moim zdaniem

Phrases:

im Brustton der Überzeugung

z całkowitym przekonaniem

bezeu̱gen* [bə​ˈtsɔɪgən] VB trans

1. bezeugen a. LAW (bestätigen):

bezeugen

zaświadczać [perf zaświadczyć]

bezeugen[, dass ...] (Person)

zaręczać [perf zaręczyć] [, że...]

bezeugen[, dass ...] (Äußerung, Verhalten)

świadczyć [o tym, że...]

etw unter Eid bezeugen

poświadczyć coś pod przysięgą

2. bezeugen form (nachweisen):

bezeugen Richtigkeit, Umstand

udowadniać [perf udowodnić]

sụchterzeugend ADJ

suchterzeugend → Sucht

See also Sucht

Sụcht <‑, Süchte [o. ‑en]> [zʊxt, pl: ˈzʏçtə] N f

1. Sucht MED:

Sucht

uzależnienie nt

Sucht (Drogensucht)

narkomania f

Sucht (Tablettensucht)

lekomania f

Sucht erzeugend

powodujący uzależnienie

etw wird zur Sucht

coś staje się nałogiem

2. Sucht (starkes Verlangen):

die Sucht nach etw

żądza f czegoś