Translations for „Parlante“ in the Polish » German Dictionary

parlando <gen ‑da, pl ‑dy> [parlando] N nt MUS

parlando

Parlando nt

grać parlando

Parlando spielen

parlament <gen ‑u, pl ‑y> [parlament] N m POL LAW

1. parlament (organ legislacyjny):

parlament

Parlament nt

członek parlamentu

Parlamentsmitglied nt

posiedzenie parlamentu

Parlamentssitzung f

wybory do parlamentu

Parlamentswahlen fpl

zasiadać w parlamencie

einen Sitz im Parlament haben

otworzyć/zamknąć parlament

das Parlament eröffnen/schließen

dawniej parlament był zwoływany co trzy lata

früher wurde das Parlament alle drei Jahre einberufen

prezydent ma prawo rozwiązać parlament

der Präsident m hat das Recht, das Parlament aufzulösen

on kandyduje do parlamentu

er kandidiert für das Parlament

parlament zbiera się raz w miesiącu

das Parlamaent versammelt sich einmal im Monat

2. parlament (gmach):

parlament

Parlamentsgebäude nt

parcelant <gen ‑a, pl ‑nci> [partselant] N m ADMIN

parcelant

Parzellierer(in) m (f)

parantela <gen ‑li, pl ‑le> [parantela] N f form (związki pokrewieństwa)

parantela

Verwandtschaft f

ustalić parantelę

die Verwandtschaft feststellen

andante [andante] N nt inv MUS

andante

Andante nt

parlamentarnie [parlamentarɲe] ADV

1. parlamentarnie:

parlamentarnie POL, LAW

parlamentarisch

2. parlamentarnie form (przyzwoicie):

parlamentarnie

anständig

partyzant <gen ‑a, pl ‑nci> [partɨzant] N m

partyzant

Partisan(in) m (f)

oddział partyzantów

Partisanenabteilung f

parenteza <gen ‑zy, no pl > [parenteza] N f LING

parenteza

Paranthese f

partyzantka <gen ‑ki, pl ‑ki> [partɨzantka] N f

1. partyzantka (wojna partyzancka):

partyzantka

Partisanenkrieg m

partyzantka

Guerillakrieg m

2. partyzantka (odziały partyzantów):

partyzantka

Partisanenabteilung f

służyć w partyzantce

in einer Partisanenabteilung dienen

3. partyzantka (kobieta):

partyzantka

Partisanin f

4. partyzantka inf (niezależna działaność):

partyzantka

freiberufliche Tätigkeit f

uprawiać partyzantkę

eine freiberufliche Tätigkeit ausüben

parlamentarny [parlamentarnɨ] ADJ

1. parlamentarny:

parlamentarny POL, LAW frakcja, komisja

Parlaments-

parlamentarny mniejszość, większość, opozycja

parlamentarisch

parlamentarna forma rządów

parlamentarische Regierungsform f

2. parlamentarny (przyzwoity):

parlamentarny zachowanie

kultiviert

parlamentarny zachowanie

anständig

parlamentować <‑tuje; imp ‑tuj> [parlamentovatɕ] VB intr

parlamentować POL, MIL

unterhandeln

parlamentować POL, MIL

parlamentieren przest