Translations for „osłupiałym“ in the Polish » German Dictionary

osłupiały [oswupjawɨ] ADJ form

osłupiały

wie versteinert

stał osłupiały i nie wiedział, co powiedzieć

er stand da wie versteinert und wusste nicht, was er sagen sollte

ogłupiały [ogwupjawɨ] ADJ

ogłupiały pies:

ogłupiały

verwirrt

ogłupiały ze szczęścia

verrückt vor Glück inf

osępiały [osempjawɨ] ADJ form

osępiały

missmutig

osępiały

griesgrämig

od kilku dni chodził smutny i osępiały

seit ein paar Tagen lief er traurig und missmutig umher

osłupieć <‑eje> [oswupjetɕ] VB intr perf

osłupieć

wie versteinert dastehen

osłupieć

[vor Schreck] erstarren

osłupienie <gen ‑ia, no pl > [oswupjeɲe] N nt

1. osłupienie (zdumienie):

osłupienie

Erstaunen nt

osłupienie

Verblüffung f

wprawiać kogoś w osłupienie

jdn in Erstaunen versetzen

wprawiać kogoś w osłupienie

jdn verblüffen

nie móc wyjść z osłupienia

aus dem Staunen nicht herauskommen

2. osłupienie MED:

osłupienie

Stupor m

osłuchany [oswuxanɨ] ADJ inf

1. osłuchany (spowszedniały):

osłuchany slogan, hasło

abgedroschen inf

osłuchany slogan, hasło

abgenudelt inf

na dyskotece puszczano same osłuchane przeboje

in der Diskothek liefen nur abgedroschene Hits mpl

2. osłuchany (obeznany):

osłuchany

[durch häufiges Hören] bewandert

być osłuchanym w klasycznym rocku

sich acc in klassischer Rockmusik auskennen

zgłupiały [zgwupjawɨ] ADJ inf

zgłupiały

verdummt

zgłupiały

verblödet

zgłupiała mina

einfältige Miene f

obłupiać <‑ia; imp ‑aj> [obwupjatɕ], obłupić [obwupitɕ] VB trans perf inf

1. obłupiać (ograbić):

obłupiać

ausplündern

obłupiać

ausnehmen

zostałem doszczętnie obłupiony przez księgowych

ich wurde von den Buchhaltern kräftig ausgenommmen

obłupić kogoś ze skóry

jdm das Fell über die Ohren ziehen inf

2. obłupiać → obłupywać

See also obłupywać

I . obłupywać <‑puje; perf obłupać> [obwupɨvatɕ] VB trans inf

obłupywać korę

abschälen

obłupywać tynk

abschlagen

obłupać orzechy laskowe

Walnüsse schälen

II . obłupywać <‑puje; perf obłupać> [obwupɨvatɕ] VB refl inf (odpadać)

obłupywać

abblättern

farba obłupała się od ściany

die Farbe f blätterte von der Wand ab

I . ogłupiać <‑ia; perf ogłupić> [ogwupjatɕ] VB trans inf

ogłupiać

verdummen

ogłupiać

verblöden inf

coś jest ogłupiające

etw führt zur Verblödung

II . ogłupiać <‑ia; perf ogłupić> [ogwupjatɕ] VB refl inf

ogłupiać

verblöden inf

dać komuś się ogłupić

sich acc durch jdn verblöden lassen inf

oślepiać <‑ia; perf oślepić> [oɕlepjatɕ] VB trans

1. oślepiać (pozbawiać wzroku):

oślepiać

blenden

2. oślepiać (razić):

oślepiać kogoś czymś

jdn mit etw blenden

3. oślepiać fig (zaślepiać):

oślepiać

blind machen

oślepiać

verblenden

otępiały [otempjawɨ] ADJ

1. otępiały (bierny):

otępiały człowiek

abgestumpft

otępiały człowiek

stumpf

2. otępiały (obojętny):

otępiały wzrok

stumpf

otępiały wzrok

ausdruckslos

stępiały [stempjawɨ] ADJ

stępiały

getrübt

stępiały

gedämpft

stępiały wzrok

getrübter Blick m