Polish » German

Polish)

zwalczać: I. transitive verb II. reflexive verb
zwalczyć
zwalczanie: noun
zwalać: I. transitive verb II. reflexive verb
zwalić
zwałka: noun
żwacz: noun
zwada: noun
zwarcie: I. noun II. adverb
cza-cza: noun
dacza: noun
tarcza: noun
walczak: noun

You are viewing results spelled similarly: zwalczać , zwalczyć , walczak , zwalczanie , tarcza , dacza , cza-cza , zwarcie , zwada , żwacz , zwałka , zwalić and zwalać

I . zwalczać <‑cza; perf zwalczyć> [zvaltʃatɕ] VB trans (walczyć z czymś)

zwalczać coś

etw bekämpfen

zwalczać coś

gegen etw angehen

II . zwalczać <‑cza; perf zwalczyć> [zvaltʃatɕ] VB refl imperf only (występować przeciwko komuś)

zwalczać

sich acc [gegenseitig] bekämpfen [o. bekriegen inf ]

zwalczyć [zvaltʃɨtɕ]

zwalczyć perf od zwalczać

I . zwalczać <‑cza; perf zwalczyć> [zvaltʃatɕ] VB trans (walczyć z czymś)

zwalczać coś

etw bekämpfen

zwalczać coś

gegen etw angehen

II . zwalczać <‑cza; perf zwalczyć> [zvaltʃatɕ] VB refl imperf only (występować przeciwko komuś)

zwalczać

sich acc [gegenseitig] bekämpfen [o. bekriegen inf ]

zwalczanie <gen ‑ia, pl ‑ia> [zvaltʃaɲe] N nt form

zwalczanie

Bekämpfung f

zwalczanie biologiczne BIOL

biologische Bekämpfung

I . zwalać <‑la; perf zwalić> [zvalatɕ] inf VB trans

abgucken inf

zwalać

abschreiben

4. zwalać inf (obarczać czymś):

zwalać coś na kogoś

etw auf jdn abwälzen [o. schieben]

zwalać na kogoś obowiązki

die Pflichten auf jdn abwälzen

zwalać na kogoś odpowiedzialność/winę

auf jdn die Verantwortung/Schuld abwälzen

zwalać na kogoś odpowiedzialność/winę

jdm die Verantwortung/Schuld in die Schuhe schieben

II . zwalać <‑la; perf zwalić> [zvalatɕ] inf VB refl

1. zwalać inf (przewracać się):

zwalać

umkippen inf

zwalać

umfallen

2. zwalać inf (przychodzić w gości):

zwalać się do kogoś

jdn überfallen fig inf

zwalać się do kogoś

bei jdm hereinschneien inf

zwalić się komuś na głowę [lub kark]

jdn überfallen fig inf

zwalić się komuś na głowę [lub kark]

jdn unerwartet und ungelegen besuchen

zwalić [zvalitɕ]

zwalić perf od zwalać

I . zwalać <‑la; perf zwalić> [zvalatɕ] inf VB trans

1. zwalać (zrzucać niechcący):

zwalać

herunterwerfen inf

zwalać

runterschmeißen inf

zwalać książki, doniczki

umwerfen

zwalać książki, doniczki

umschmeißen inf

zwalić kogoś z nóg

jdn umhauen inf

zwalić kogoś z nóg

jdn zu Boden werfen

2. zwalać (wyładowywać):

zwalać węgiel

abladen

3. zwalać (ściągać):

zwalać

abgucken inf

zwalać

abschreiben

4. zwalać inf (obarczać czymś):

zwalać coś na kogoś

etw auf jdn abwälzen [o. schieben]

zwalać na kogoś obowiązki

die Pflichten auf jdn abwälzen

zwalać na kogoś odpowiedzialność/winę

auf jdn die Verantwortung/Schuld abwälzen

zwalać na kogoś odpowiedzialność/winę

jdm die Verantwortung/Schuld in die Schuhe schieben

II . zwalać <‑la; perf zwalić> [zvalatɕ] inf VB refl

1. zwalać inf (przewracać się):

zwalać

umkippen inf

zwalać

umfallen

2. zwalać inf (przychodzić w gości):

zwalać się do kogoś

jdn überfallen fig inf

zwalać się do kogoś

bei jdm hereinschneien inf

zwalić się komuś na głowę [lub kark]

jdn überfallen fig inf

zwalić się komuś na głowę [lub kark]

jdn unerwartet und ungelegen besuchen

zwałka <gen ‑ki, pl ‑ki> [zvawka] N f usu lp inf

zwałka

[Aus]kippen nt

zwałka

[Aus]schütten nt

żwacz <gen ‑a, pl ‑e> [ʒvatʃ] N m ANAT

żwacz

Kaumuskel m

zwada <gen ‑dy, pl ‑dy> [zvada] N f form (sprzeczka)

zwada

Zank m

zwada

Streit m

I . zwarcie <gen ‑ia, pl ‑ia> [zvartɕe] N nt

1. zwarcie ELEC:

zwarcie

Kurzschluss m

nastąpiło zwarcie

es gab einen Kurzschluss

2. zwarcie LING:

zwarcie

Verschluss m

3. zwarcie MIL:

zwarcie

Auseinandersetzung f

zwarcie

Zusammenstoß m

4. zwarcie SPORTS:

zwarcie

Nahkampf m

II . zwarcie [zvartɕe] ADV form

zwarcie

dicht

zwarcie

eng

cza-cza <gen cza‑czy, no pl > [tʃatʃa] N f MUS

cza-cza

Cha-Cha-Cha m

dacza <gen ‑czy, pl ‑cze> [datʃa] N f inf

dacza

Datsche f

dacza

Wochenendhäuschen nt

tarcza <gen ‑czy, pl ‑cze> [tartʃa] N f

1. tarcza (uzbrojenie, osłona):

tarcza

[Schutz]schild nt

wrócić z tarczą

als Sieger m zurückkehren

2. tarcza:

tarcza (płaszczyzna z godłem, herbem)

Wappenschild m lub nt

tarcza (plakietka szkolna)

Schulmarke f

tarcza (plakietka szkolna)

Schulemblem nt

3. tarcza:

tarcza (część przyrządu: telefonu)

Wählscheibe f

tarcza (zegara)

Zifferblatt nt

4. tarcza (powierzchnia: Księżyca, Słońca):

tarcza

Scheibe f

5. tarcza (strzelecka):

tarcza

Schießscheibe f

6. tarcza TECH:

tarcza

Scheibe f

walczak N

User Entry

- Reedit this entry
- Recommend deletion

walczak kotła parowego m TECH

Trommel f

Would you like to add some words, phrases or translations?

Submit a new entry.

Browse the dictionary

Polish

Translations for „zwalcza“ in the Polish » German Dictionary (Go to German » Polish)

I . zwalczać <‑cza; perf zwalczyć> [zvaltʃatɕ] VB trans (walczyć z czymś)

II . zwalczać <‑cza; perf zwalczyć> [zvaltʃatɕ] VB refl imperf only (występować przeciwko komuś)

zwalczyć [zvaltʃɨtɕ]

zwalczyć perf od zwalczać

See also zwalczać

I . zwalczać <‑cza; perf zwalczyć> [zvaltʃatɕ] VB trans (walczyć z czymś)

II . zwalczać <‑cza; perf zwalczyć> [zvaltʃatɕ] VB refl imperf only (występować przeciwko komuś)

zwalczanie <gen ‑ia, pl ‑ia> [zvaltʃaɲe] N nt form

I . zwalać <‑la; perf zwalić> [zvalatɕ] inf VB trans

1. zwalać (zrzucać niechcący):

2. zwalać (wyładowywać):

3. zwalać (ściągać):

4. zwalać inf (obarczać czymś):

II . zwalać <‑la; perf zwalić> [zvalatɕ] inf VB refl

1. zwalać inf (przewracać się):

2. zwalać inf (przychodzić w gości):

zwalić [zvalitɕ]

zwalić perf od zwalać

See also zwalać

I . zwalać <‑la; perf zwalić> [zvalatɕ] inf VB trans

1. zwalać (zrzucać niechcący):

2. zwalać (wyładowywać):

3. zwalać (ściągać):

4. zwalać inf (obarczać czymś):

II . zwalać <‑la; perf zwalić> [zvalatɕ] inf VB refl

1. zwalać inf (przewracać się):

2. zwalać inf (przychodzić w gości):

zwałka <gen ‑ki, pl ‑ki> [zvawka] N f usu lp inf

żwacz <gen ‑a, pl ‑e> [ʒvatʃ] N m ANAT

zwada <gen ‑dy, pl ‑dy> [zvada] N f form (sprzeczka)

I . zwarcie <gen ‑ia, pl ‑ia> [zvartɕe] N nt

1. zwarcie ELEC:

2. zwarcie LING:

3. zwarcie MIL:

4. zwarcie SPORTS:

II . zwarcie [zvartɕe] ADV form

cza-cza <gen cza‑czy, no pl > [tʃatʃa] N f MUS

dacza <gen ‑czy, pl ‑cze> [datʃa] N f inf

tarcza <gen ‑czy, pl ‑cze> [tartʃa] N f

1. tarcza (uzbrojenie, osłona):

2. tarcza:

3. tarcza:

4. tarcza (powierzchnia: Księżyca, Słońca):

5. tarcza (strzelecka):

6. tarcza TECH:

walczak N

Browse the dictionary

Links to further information

Feedback

Vocabulary trainer

Synonyms

My search history