Translations for „kłócić“ in the Polish » German Dictionary

I . kłócić <‑ci; imp kłóć perf s‑ [lub po‑]> [kwutɕitɕ] VB trans

kłócić kogoś z kimś

jdn gegen jdn aufhetzen [o. aufbringen]

kłócić kogoś z kimś

jdn mit jdm entzweien

II . kłócić <‑ci; imp kłóć> [kwutɕitɕ] VB refl

1. kłócić < perf po‑> (sprzeczać się):

kłócić

sich acc streiten [o. zanken]

2. kłócić (nie pasować):

kłócić się z czymś

nicht zueinander passen

kłócić się z czymś (kolory)

sich acc [mit etw] beißen inf

Usage examples with kłócić

kłócić się o coś

[sich acc ] über etw acc streiten

kłócić kogoś z kimś

jdn gegen jdn aufhetzen [o. aufbringen]

kłócić się z czymś

nicht zueinander passen

Monolingual examples (not verified by PONS Editors)

Polish

Ale na przykład spór między kreacjonistami a ewolucjonistami toczy się i dzisiaj, chociaż ewolucja została udowodniona i nie ma się już o co kłócić.

pl.wikipedia.org

Na ich temat nie powinno się zawzięcie dyskutować, ani kłócić.

pl.wikipedia.org

Postanowił też przestać kłócić się z matką.

pl.wikipedia.org

Dziewczyny zaczęły się kłócić, zarzucały sobie nawzajem kłamstwo i obrzucały wyzwiskami.

pl.wikipedia.org

Rodzina zaczyna się kłócić, nie zauważając, że najmłodszy syn bawi się pistoletem i nieumyślnie strzela w okna.

pl.wikipedia.org

Postanowił przypiąć rywala crucifixem zyskując kolejny near-fall, po czym zaczął kłócić się z sędzią odnośnie do trzeciego klepnięcia.

pl.wikipedia.org

Jednak i inni żołnierze zaczęli kłócić się o króla, za którego zapłacono by przecież ogromny okup.

pl.wikipedia.org

Kłócić się będzie zawsze ze wszystkimi, z braku laku intrygować przeciwko własnemu ordynansowi.

pl.wikipedia.org

Ale zaczęli kłócić się, kto nada mu nazwę, postanowili więc wybadać wolę bogów.

pl.wikipedia.org

Skonsternowani prześladowcy zaczęli kłócić się i pozabijali wzajemnie.

pl.wikipedia.org