Translations for „männlichen“ in the Dutch » German Dictionary

(Go to German » Dutch)

aan·la·chen <lachte aan, h. aangelachen> [anlɑxə(n)] VB intr

aanlachen

anlachen +acc

de fortuin lacht hem aan

das Glück ist ihm hold

de roem lacht hem aan

ihm winkt der Ruhm

maan·licht [manlɪxt] N nt geen pl

maanlicht

Mondlicht nt

man·ne·lijk·heid [mɑnələkhɛit] N f geen pl

mannelijkheid

Männlichkeit f

af·la·chen <lachte af, h. afgelachen> [ɑflɑxə(n)] VB intr

heel wat aflachen

aus dem Lachen nicht (mehr) herauskommen

man·che <manche|s> [mɑ̃ʃ(ə)] N f

1. manche:

manche (wedstrijdonderdeel)

Durchgang m

manche (ruiterwedstrijd ook)

Umlauf m

2. manche (bridge):

manche

Partie f

man·chet <manchet|ten> [mɑnʃɛt] N f

manchet

Manschette f

in·lich·ten <lichtte in, h. ingelicht> [ɪnlɪxtə(n)] VB trans

inlichten

informieren

inlichten (opheldering verschaffen)

aufklären

inlichten (op de hoogte brengen)

benachrichtigen

inlichten (op de hoogte brengen)

unterrichten

uit welingelichte bron vernemen wij …

von gut unterrichteter Seite erfahren wir …

de bevolking over de gevaren inlichten

die Bevölkerung über die Gefahren aufklären [o. informieren]

de politie inlichten

die Polizei benachrichtigen

man·ne·tje <mannetje|s> [mɑnəcə] N nt

1. mannetje (jong, klein persoon):

mannetje

Männchen nt

mannetje

Kerlchen nt

2. mannetje (gestalte van een mens):

mannetje

Männchen nt

het mannetje in de maan

der Mann im Mond

3. mannetje (persoon):

mannetje

Mann m

daar heb ik mijn mannetjes voor

dafür habe ich meine Leute

een mannetje sturen

jdn schicken

4. mannetje (dier):

mannetje biol.

Männchen nt

mannetje plantk.

männliche Pflanze f

zijn mannetje staan

seinen Mann stehen

man·ne·lijk <mannelijke, mannelijker, mannelijkst> [mɑnələk] ADJ

mannelijk

männlich

zich mannelijk gedragen

sich mannhaft benehmen

de mannelijke leeftijd

das Mannesalter

een mannelijk persoon

eine männliche Person

man·ne·quin <mannequin|s> [mɑnəkɛ̃] N m

mannequin

Mannequin nt

man·nen·stem <mannenstem|men> [mɑnə(n)stɛm] N f

mannenstem

Männerstimme f

toe·jui·chen <juichte toe, h. toegejuicht> [tujœyxə(n)] VB trans

1. toejuichen (juichend toeroepen):

toejuichen

zujubeln

2. toejuichen (goedkeuren):

toejuichen

begrüßen

brun·chen <brunchte, h. gebruncht> [brʏnʃə(n)] VB intr

brunchen

brunchen

ge·la·chen VB

gelachen volt. deelw. van lachen¹, lachen²

See also lachen , lachen

la·chen² <lachte, h. gelachen> [lɑxə(n)] VB trans (door lachen in een toestand komen)

lachen

lachen

het is om je rot te lachen

es ist zum Schießen [o. Schreien]

zich tranen lachen

Tränen lachen

zich een ongeluk lachen

sich dat einen Ast lachen

zich krom/slap/zich halfdood lachen

sich kranklachen/schieflachen/totlachen

wie het laatst lacht, lacht het best prov

wer zuletzt lacht, lacht am besten

la·chen¹ <lachte, h. gelachen> [lɑxə(n)] VB intr

1. lachen:

lachen (als uiting van vrolijkheid, opgewektheid)

lachen

lachen (ingetogen, fijntjes)

lächeln

iem aan het lachen maken

jdn zum Lachen bringen

fijntjes lachen

schmunzeln

fijntjes lachen

verschmitzt lächeln

in lachen uitbarsten

laut loslachen

in zijn vuistje lachen

sich dat (eins) ins Fäustchen lachen

zijn lachen inhouden

sich dat das Lachen verbeißen [o. verkneifen]

laat mij niet lachen!

dass ich nicht lache!

om [o. over ] iets lachen

über etw acc lachen

schaterend lachen

schallend [o. laut] lachen

schudden van het lachen

sich vor Lachen wälzen

dubbel liggen van het lachen

sich biegen [o. krümmen] vor Lachen

2. lachen (bespotten, schertsen; leedvermaak hebben):

lachen

lachen

lachen

lächeln

ik lach er niet om

mir ist nicht zum Lachen

er is [o. valt ] niets te lachen

es gibt nichts zu lachen

uit·la·chen¹ <lachte uit, i. uitgelachen> [œytlɑxə(n)] VB intr (ten einde lachen)

uitlachen

auslachen

ze raakte maar niet uitgelachen

sie kam aus dem Lachen gar nicht mehr raus inf

toe·la·chen <lachte toe, h. toegelachen> [tulɑxə(n)] VB trans

1. toelachen (lachend aankijken):

toelachen

zulachen +dat

toelachen

anlachen +acc

2. toelachen form (gunstig gestemd zijn):

toelachen

gewogen sein +dat

dood·la·chen <lachte zich dood, h. zich doodgelachen> [dotlɑxə(n)] VB wk ww

doodlachen zich doodlachen:

doodlachen

sich totlachen

om je dood te lachen

zum Totlachen

glim·la·chen <glimlachte, h. geglimlacht> [ɣlɪmlɑxə(n)] VB intr

glimlachen

lächeln

glimlachen (fijntjes)

schmunzeln

naar/tegen iem glimlachen

jdn anlächeln/jdm zulächeln

om iets glimlachen

über etw acc schmunzeln

zon·licht [zɔnlɪxt] N nt geen pl

zonlicht

Sonnenlicht nt

iets in het zonlicht houden

etw gegen das Licht halten

het zonlicht niet kunnen velen fig (van zaken)

anrüchig sein