Dutch » German

Translations for „schaafijs“ in the Dutch » German Dictionary (Go to German » Dutch)

Show summary of all matches

schaaf·wond: noun
schaal·dier: noun
schaam·te: noun
schaak·mat: adjective and adverb
schaars·te: noun
schaak·zet: noun
schaat·sen: verb
schaat·ser: noun
schaam·haar: noun
schaak·bord: noun
schaak·spel: noun
schaak·ster: noun
schaak·stuk: noun
schaam·been: noun
schaam·deel: noun
schaam·rood: noun
schaak·par·tij: noun
schaam·lip·pen: noun

You are viewing results spelled similarly: schaaldier , schaafwond , schaatser , schaatsen , schaakzet , schaarste , schaakmat , schaamte , schaamlippen , schaakpartij , schaamrood , schaamdeel , schaambeen , schaakstuk , schaakster , schaakspel , schaakbord and schaamhaar

schaaf·wond <schaaf|wonden> [sxafwɔnt] N f

Hautabschürfung f

schaal·dier <schaaldier|en> [sxaldir] N nt

schaam·te [sxamtə] N f geen pl

1. schaamte (gevoel):

Scham f

alle schaamte afgelegd [o. verloren ] hebben

kein Schamgefühl mehr haben

alle schaamte afgelegd [o. verloren ] hebben

jedes Schamgefühl verloren haben

schaamte hebben [o. voelen ]

Scham empfinden

geen schaamte kennen

keine Scham kennen

plaatsvervangende schaamte voor iem voelen

sich für jdn schämen

valse schaamte

falsche Scham f

van schaamte in de grond kruipen [o. door de grond gaan]

vor Scham in die Erde versinken

van schaamte in de grond kruipen [o. door de grond gaan]

vor Scham vergehen

2. schaamte form (schaamdelen):

Scham f

Geschlechtsteile pl

schaak·mat [sxakmɑt] ADJ

iem schaakmat zetten fig

jdn (schach)matt setzen

schaars·te [sxarstə] N f geen pl

de schaarste van levensmiddelen

die Lebensmittelknappheit

schaak·zet <schaakzet|ten> [sxaksɛt] N m ook fig

schaat·sen <schaatste, h. geschaatst> [sxatsə(n)] VB intr

Schlittschuh laufen

schaat·ser <schaatser|s> [sxatsər] N m

Schlittschuhläufer m

schaam·haar <schaam|haren> [sxamhar] N nt

schaak·bord <schaakbord|en> [sxaɡbɔrt] N nt

schaak·spel [sxakspɛl] N nt geen pl

Schach nt

schaak·ster N f

schaakster feminine form of schaker

See also schaker

scha·ker <schaker|s> [sxakər] N m

1. schaker (schaakspeler):

Schachspieler m

2. schaker (ontvoerder):

schaak·stuk <schaakstuk|ken> [sxakstʏk] N nt

schaam·been <schaambeen|deren> [sxamben] N nt

schaam·deel <schaam|delen> [sxamdel] N nt

Geschlechtsteil nt

schaam·rood [sxamrot] N nt geen pl

schaak·par·tij <schaakpartij|en> [sxakpɑrtɛi] N f

schaakpartij

schaam·lip·pen [sxamlɪpə(n)] N pl

schaamlippen

Browse the dictionary

Dutch

Choose your language Deutsch | English | Español | Italiano | Polski