Translations for „strijdster“ in the Dutch » German Dictionary

strijk·ster N f

strijkster feminine form of strijker

See also strijker

strij·ker <strijker|s> [strɛɪkər] N m

1. strijker (musicus):

strijker

Streicher m

2. strijker (genezer):

strijker

Magnetiseur m

rijd·ster <rijdster|s> [rɛɪtstər] N f

rijdster feminine form of rijder

See also rijder

rij·der <rijder|s> [rɛidər] N m

1. rijder (iem die in een voertuig rijdt):

rijder

Fahrer m

2. rijder (ruiter):

rijder

Reiter m

3. rijder (schaatser):

rijder

Schlittschuhläufer m

strij·den <streed, h. gestreden> [strɛidə(n)] VB intr

1. strijden (vechten):

strijden

kämpfen

de strijdende partijen (proces)

die streitenden Parteien

de strijdende partijen (oorlog)

die kämpfenden Parteien

tegen de dood strijden

mit dem Tode ringen

strijden voor waardering

um Anerkennung ringen

voor de vrijheid strijden

für die Freiheit kämpfen

2. strijden (twisten):

strijden

(sich) streiten

3. strijden (in tweestrijd zijn):

strijden

kämpfen

strijden

mit sich ringen

4. strijden (wedstrijd houden):

strijden

kämpfen

om de eerste plaats strijden

um den Sieg kämpfen

5. strijden (onverenigbaar zijn):

strijden

verstoßen

dat strijdt met zijn karakter

das widerstrebt seinem Charakter

dat strijdt met de goede zeden

das ist verstößt gegen die guten Sitten

strijd·perk <strijdperk|en> [strɛitpɛrk] N nt

1. strijdperk (arena) fig:

strijdperk

Kampfplatz m

strijdperk

Arena f

strijdperk SPORTS

Ring m

in het strijdperk treden fig

in den Kampf treten

2. strijdperk (slagveld):

strijdperk

Kampfplatz m

strij·ker <strijker|s> [strɛɪkər] N m

1. strijker (musicus):

strijker

Streicher m

2. strijker (genezer):

strijker

Magnetiseur m

strijk·stok <strijkstok|ken> [strɛikstɔk] N m

strijkstok

Bogen m

strijkstok

Geigenbogen m

mo·tor·rijd·ster N f

motorrijdster feminine form of motorrijder

See also motorrijder

mo·tor·rij·der <motorrijder|s> [motərɛidər] N m

motorrijder

Motorradfahrer m

spook·rijd·ster N f

spookrijdster feminine form of spookrijder

See also spookrijder

spook·rij·der <spookrijder|s> [spokrɛidər] N m

spookrijder

Geisterfahrer m inf

spookrijder

Falschfahrer m

wiel·rijd·ster <wielrijdster|s> [wilrɛɪtstər] N f

wielrijdster feminine form of wielrijder

See also wielrijder

wiel·rij·der <wielrijder|s> [wilrɛidər] N m

wielrijder

Fahrradfahrer m

strijk·ijzer <strijkijzer|s> [strɛikɛizər] N nt

strijkijzer

Bügeleisen nt

paard·rijd·ster N f

paardrijdster feminine form of paardrijder

See also paardrijder

paard·rij·der <paardrijder|s> [partrɛidər] N m

paardrijder

Reiter m

strij·dig <strijdige, strijdiger, strijdigst> [strɛidəx] ADJ

1. strijdig (niet overeenstemmend):

strijdig

gegensätzlich

strijdig

gegenteilig

strijdig met het algemene belang

im Widerspruch zum Allgemeininteresse

2. strijdig (tegenstrijdig):

strijdig

gegensätzlich

strijdig

widersprüchlich

strijdige belangen/gevoelens

gegensätzliche Interessen/Gefühle

strij·ken² <streek, h./i. gestreken> [strɛikə(n)] VB intr

1. strijken (zich laten gladmaken):

strijken

sich bügeln (lassen)

2. strijken (bespelen):

strijken

streichen

3. strijken (gaan langs, over):

strijken

streichen

strijken

streifen

haar adem streek langs zijn gezicht

ihr Atem streifte sein Gesicht

de zwaluwen strijken over het water

die Schwalben streichen über das Wasser

met de prijs/de eer (gaan) strijken

den Preis davontragen/den Ruhm einstreichen

strijk·je <strijkje|s> [strɛikjə] N nt

strijkje

Ensemble nt

schaat·sen·rijd·ster N f

schaatsenrijdster feminine form of schaatsenrijder

See also schaatsenrijder

schaat·sen·rij·der <schaatsenrijder|s> [sxatsə(n)rɛɪdər] N m

schaatsenrijder

Schlittschuhläufer m

schaatsenrijder

Eisläufer m

strijd·krach·ten [strɛitkrɑxtə(n)] N pl

strijdkrachten

Streitkräfte pl

strijd·vraag <strijd|vragen> [strɛitfrax] N f

strijdvraag

Streitfrage f

strijk·kwar·tet <strijkkwartet|ten> [strɛikwɑrtɛt] N nt

strijkkwartet

Streichquartett nt

vrij·heids·strijd·ster N f

vrijheidsstrijdster feminine form of vrijheidsstrijder

See also vrijheidsstrijder

vrij·heids·strij·der <vrijheidsstrijder|s> [vrɛihɛitstrɛidər] N m

vrijheidsstrijder

Freiheitskämpfer m

vrijheidsstrijder

Befreiungskämpfer m