Translations for „struikelen“ in the Dutch » German Dictionary

strui·ke·len <struikelde, i. gestruikeld> [strœykələ(n)] VB intr

1. struikelen (het evenwicht verliezen):

struikelen

stolpern

struikelen

straucheln form

over een steen struikelen

über einen Stein stolpern

over zijn eigen woorden struikelen fig

sich in seinen eigenen Worten verheddern

2. struikelen (vallen):

struikelen ook fig

stolpern

struikelen ook fig

zu Fall kommen

3. struikelen fig (een misstap begaan):

struikelen

einen Fehltritt begehen

iedereen struikelt weleens

das kann jedem passieren

4. struikelen fig (aantreffen):

struikelen

auf Schritt und Tritt begegnen +dat

Usage examples with struikelen

over een woord struikelen

sich die Zunge an einem Wort abbrechen

over een steen struikelen

über einen Stein stolpern

een steen deed hem struikelen

ein Stein brachte ihn ins Stolpern

over zijn eigen woorden struikelen fig

sich in seinen eigenen Worten verheddern