Translations for „orzeczeniem“ in the Polish » German Dictionary

orzeczenie <gen ‑ia, pl ‑ia> [oʒetʃeɲe] N nt

1. orzeczenie (opinia):

orzeczenie

Gutachten nt

orzeczenie lekarskie

[ärztlicher] Befund m

wydać orzeczenie

ein Gutachten abgeben

2. orzeczenie (decyzja):

orzeczenie

Bescheid m

orzeczenie

Entscheidung f

3. orzeczenie LAW:

orzeczenie

Spruch m

orzeczenie

[Gerichts]entscheidung f

orzeczenie o kosztach

Kostenentscheidung f

orzeczenie sądowe

Gerichtsentscheid m

orzeczenie w sprawie istotnego zapytania prawnego

Rechtsentscheid m

4. orzeczenie LING:

orzeczenie

Prädikat nt

orzeczenie

Satzaussage f

orzeczenie czasownikowe

verbales Prädikat

orzeczenie imienne

nominales [o. substantivisches] Prädikat

orzeczenie proste/złożone

einteiliges [o. einfaches] /mehrteiliges [o. zusammengesetztes] Prädikat nt

orzeczenie rozwinięte/nierozwinięte

finites/infinites Prädikat nt

przeczenie <gen ‑ia, pl ‑ia> [pʃetʃeɲe] N nt LING

przeczenie

Negation f

urzeczenie <gen ‑ia, pl ‑ia> [uʒetʃeɲe] N nt form (oczarowanie)

urzeczenie

Verzauberung f

urzeczenie

Bezauberung f

urzeczenie pięknem

Verzauberung durch die Schönheit

złorzeczenie <gen ‑ia, pl ‑ia> [zwoʒetʃeɲe] N nt form

złorzeczenie

Fluch m

złorzeczenie

Verwünschung f

orzecznik <gen ‑a, pl ‑i> [oʒetʃɲik] N m LING

orzecznik

Prädikativ[um] nt

orzecznik przymiotnikowy

adjektivisches Prädikativ[um]

orzecznik rzeczownikowy

Prädikatsnomen nt

wyrzeczenie <gen ‑ia, pl ‑ia> [vɨʒetʃeɲe] N nt form

wyrzeczenie

Entsagung f form

wyrzeczenie

Opfer nt

wyrzeczenie się czegoś

Verzicht m auf etw

Czeczeniec <gen Czeczeńca, pl Czeczeńcy> [tʃetʃeɲets] N m

Czeczeniec → Czeczen

See also Czeczen

Czeczen(ka) <gen ‑a, pl ‑i> [tʃetʃen] N m(f)

Czeczen(ka)

Tschetschene(Tschetschenin) m (f)

zaprzeczenie <gen ‑ia, pl ‑ia> [zapʃetʃeɲe] N nt

1. zaprzeczenie form (zanegowanie):

zaprzeczenie

Verneinung f

zaprzeczenie

Negation f

2. zaprzeczenie LAW:

zaprzeczenie

Anfechtung f

zaprzeczenie pochodzenia dziecka z małżeństwa

Anfechtung der Ehelichkeit eines Kindes

3. zaprzeczenie (przeciwieństwo):

zaprzeczenie

Gegensatz m

zaprzeczenie

Widerspruch m

jego słowa były zaprzeczeniem jego czynów

seine Worte ntpl standen im Widerspruch zu seinen Taten

zrzeczenie się <gen ‑ia się, no pl > [zʒetʃeɲe ɕe] N nt LAW

zrzeczenie się

Abandonnierung f

zrzeczenie się ładunku

Abandonnierung des Frachtgutes

zrzeczenie się spadku

Ausschlagung f der Erbschaft

orzęsienie <gen ‑ia, no pl > [oʒej̃ɕeɲe] N nt

1. orzęsienie BOT:

orzęsienie

Bewimperung f

orzęsienie

Behaarung f

2. orzęsienie ZOOL:

orzęsienie

Bewimperung f

orzęsienie

Begeißelung f

typy orzęsienia bakterii

Begeißelungstypen mpl von Bakterien

narzeczeni [naʒetʃeɲi] N

narzeczeni pl < gen pl ‑czonych> adj form:

narzeczeni

Verlobten pl

narzeczeni

Brautpaar nt

Czeczenia <gen ‑ii, no pl > [tʃetʃeɲa] N f

Czeczenia

Tschetschenien nt

leczenie <gen ‑ia, no pl > [letʃeɲe] N nt

leczenie

[Heil]behandlung f

leczenie

Therapie f

leczenie przyczynowe/objawowe/zachowawcze

kausale/symptomatische/konservative Behandlung

przyrzeczenie <gen ‑ia, pl ‑ia> [pʃɨʒetʃeɲe] N nt

przyrzeczenie

Versprechen nt

przyrzeczenie

Versprechung f

przyrzeczenie

Zusage f

przyrzeczenie pokrycia szkody

Deckungszusage f

orzecznictwo <gen ‑wa, no pl > [oʒetʃɲitstfo] N nt

1. orzecznictwo LAW:

orzecznictwo

Rechtsprechung f

orzecznictwo sądowe

Rechtsprechung f

przegląd orzecznictwa w sprawach podatkowych

Übersicht f über die Steuerrechtsprechung

2. orzecznictwo written:

orzecznictwo

Begutachtung f

orzecznikowy [oʒetʃɲikovɨ] ADJ LING

orzecznikowy

prädikativ

zdanie orzecznikowe

Prädikativsatz m