Polish » German

Translations for „znayomich“ in the Polish » German Dictionary (Go to German » Polish)

Show summary of all matches

znakomicie: adverb
znakomity: adjective and adverb
znamię: noun
znajoma: noun
znajomy: adjective and adverb
znajomek: noun
znajomość: noun
znarowić
znakomitość: noun

You are viewing results spelled similarly: znakomicie , znakomity , znarowić , znajomość , znajomek , znajomy , znajoma , znamię and znakomitość

znakomicie [znakomitɕe] ADV form

znakomicie mówić po francusku

ausgezeichnet [o. hervorragend] Französisch sprechen

znakomity [znakomitɨ] ADJ form

1. znakomity (wybitny):

znakomity reżyser, książka

znakomity reżyser, książka

2. znakomity (doskonały):

znakomity wino, kolacja

znakomity wino, kolacja

3. znakomity (znaczny):

znakomity większość

überwältigend

znakomity większość

znamię <gen ‑ienia, pl ‑iona> [znamje] N nt

1. znamię (na skórze):

2. znamię (cecha charakterystyczna):

Merkmal nt

3. znamię BOT:

Narbe f

znajoma [znajoma] N f

znajoma → znajomy

See also znajomy , znajomy

znajomy² (-ma) <gen ‑mego, pl ‑mi> [znajomɨ] N m (f) adj form

znajomy (-ma)

pewna moja znajoma

eine meiner Bekannten

znajomy¹ [znajomɨ] ADJ

znajomy¹ [znajomɨ] ADJ

znajomek <gen ‑mka, pl ‑mkowie [lub ‑mki]> [znajomek] N m inf

pójść na piwo ze znajomkiem

mit einem Bekannten ein Bier trinken gehen

znajomość <gen ‑ści, pl ‑ści> [znajomoɕtɕ] N f

1. znajomość (stosunki):

znajomość

Bekanntschaft f

znajomość z kimś

Bekanntschaft mit jdm

mieć znajomości

Beziehungen haben

[załatwić coś] po znajomości

[etw] durch Beziehungen [erledigen]

zawierać z kimś znajomość

mit jdm [eine] Bekanntschaft schließen

zawierać z kimś znajomość

jds Bekanntschaft machen

zawierać z kimś znajomość

jdn kennen lernen

2. znajomość no pl (wiedza):

znajomość

znajomość

Wissen nt

znajomość matematyki/geografii

Kenntnisse in Mathematik/Erdkunde

ustawowo zakładana/domniemana znajomość LAW

gesetzlich unterstellte/vermutete Kenntnis

znarowić [znarovitɕ]

znarowić perf od narowić

See also narowić

I . narowić <narowi; imp narów; perf z‑> [narovitɕ] VB intr

II . narowić <narowi; imp narów; perf z‑> [narovitɕ] VB refl

störrisch [o. bockig] werden

klacz się znarowiła

die Stute f wurde störrisch

znakomitość <gen ‑ści, pl ‑ści> [znakomitoɕtɕ] N f form

1. znakomitość (osoba):

znakomitość

znakomitość

wystawę odwiedziło mnóstwo znakomitości

zahlreiche Berühmtheiten fpl besuchten die Austellung

2. znakomitość no pl (cecha):

znakomitość

Vorzüglichkeit f

Would you like to add some words, phrases or translations?

Submit a new entry.

Browse the dictionary

Polish

Choose your language Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski