Translations for „afwijst“ in the Dutch » German Dictionary

(Go to German » Dutch)

af·wij·ken <week af, i. afgeweken> [ɑfwɛikə(n)] VB intr

afwijken

abweichen

af·wij·zen <wees af, h. afgewezen> [ɑfwɛizə(n)] VB trans

afwijzen

abweisen

afwijzen

zurückweisen

iem als lid (van een vereniging) afwijzen

jdn als Mitglied (eines Vereins) abweisen

een bezoeker afwijzen

einen Besucher abweisen

een eis/verzoek afwijzen

eine Klage/Bitte zurückweisen

een uitnodiging/een voorstel afwijzen

eine Einladung/einen Vorschlag ablehnen

af·wis·sen <wiste af, h. afgewist> [ɑfwɪsə(n)] VB trans

afwissen

abwischen

zijn mond afwissen

sich dat den Mund abwischen

iems tranen afwissen fig

jds Tränen trocknen

af·was [ɑfwɑs] N m geen pl

1. afwas (vaat):

afwas

Abwasch m

2. afwas (het afwassen):

afwas

Abwasch m

afwas

Geschirrspülen nt

afwas

Spülen nt

lijst <lijst|en> [lɛist] N f

1. lijst SPORTS:

lijst (register)

Liste f

lijst (index)

Verzeichnis nt

lijst (ranglijst)

Tabelle f

een lijst van afkortingen

ein Abkürzungsverzeichnis

een lijst bijhouden

eine Liste führen

bovenaan aan de lijst staan SPORTS

die Tabelle anführen

lijsten opmaken

Listen aufstellen

de zwarte lijst

die schwarze Liste

2. lijst (omlijsting):

lijst

Rahmen m

een vergulde lijst

ein Goldrahmen

3. lijst:

lijst (vooruitspringende rand: gebouwen)

Gesims nt

lijst (vooruitspringende rand: gebouwen)

Sims m

lijst (vooruitspringende rand: meubels)

Leiste f

een slechte lijst (rapport)

ein schlechtes Zeugnis

rijst [rɛist] N m geen pl

rijst

Reis m

bruine rijst

Naturreis m

bruine rijst

braune(r) Reis m

witte rijst

weiße(r) Reis m

gepofte rijst

Puffreis m

af·gunst [ɑfxʏnst] N f geen pl

afgunst

Neid m

afgunst

Missgunst f

af·komst [ɑfkɔmst] N f geen pl

afkomst

Herkunft f

afkomst (afstamming)

Abstammung f

van burgerlijke afkomst

aus bürgerlichem Hause

van Duitse afkomst zijn

deutscher Herkunft sein

van goede afkomst zijn

aus gutem Hause sein

van hoge afkomst

von hoher Geburt

de afkomst van de taal/van een woord fig

der Ursprung der Sprache/die Herkunft eines Wortes

zonder afkomst

aus niederen Verhältnissen

be·wijs <bewijzen> [bəwɛis] N nt

1. bewijs (feit, redenering):

bewijs

Beweis m

bewijs

Nachweis m

bij gebrek aan bewijs

mangels Beweises

bij gebrek aan bewijs

aus Mangel an Beweisen

een bewijs leveren

einen Beweis erbringen [o. antreten]

een overtuigend bewijs

ein überzeugender [o. schlagender] Beweis

2. bewijs (teken):

bewijs

Beweis m

een bewijs van moed

eine Mutprobe

3. bewijs:

bewijs (schriftelijke verklaring)

Beleg m

bewijs (schriftelijke verklaring)

Bescheinigung f

bewijs (reçu)

Schein m

bewijs van afgifte

Einlieferungsschein m

bewijs van betaling

Zahlungsbeleg m

bewijs van ontvangst

Empfangsbescheinigung f

bewijs van ontvangst

Empfangsbestätigung f

bewijs van onvermogen

Armutszeugnis nt

bewijs van onvermogen jur.

Armenrechtszeugnis nt

bewijs van goed gedrag

Führungszeugnis nt

on·wijs¹ [ɔnwɛis] ADJ (dwaas)

onwijs

töricht

onwijs

albern