Translations for „gemeines“ in the Dutch » German Dictionary

(Go to German » Dutch)

ge·mei·er [ɣəmɛiər] N nt geen pl

gemeier

Gerede nt inf

gemeier

Geschwätz nt inf

ge·meen·te <gemeente|n, gemeente|s> [ɣəmentə] N f

1. gemeente:

gemeente (bestuurlijke eenheid: zonder stadsrecht)

Gemeinde f

gemeente (bestuurlijke eenheid: met stadsrecht)

Stadt f

gemeente adm.

Kommune f

bij de gemeente werken

bei der Gemeinde/Stadt beschäftigt sein

alle gemeenten van de provincie Utrecht

alle Kommunen der Provinz Utrecht

een gemeente van 100.000 inwoners

eine Stadt mit 100.000 Einwohnern

2. gemeente:

gemeente (grondgebied)

Gemarkung f

gemeente (van stad)

Stadtgebiet nt

de grenzen van de gemeente Keulen

die Stadtgrenzen von Köln

3. gemeente (volk):

gemeente

Volk nt

gemeente

Gemeinschaft f

de spraakmakende gemeente fig

Menschen mit Einfluss

4. gemeente (de gelovigen van een kerkgenootschap):

gemeente

Gemeinde f

gemeente

Pfarrgemeinde f

de hervormde gemeente

die reformierte Gemeinde

ge·meen <gemene, gemener, gemeenst> [ɣəmen] ADJ

1. gemeen (slecht, vals):

gemeen

gemein

gemeen

niederträchtig

doe niet zo gemeen tegen haar

sei nicht so gemein zu ihr

hij is zo gemeen als de pest

er ist hundsgemein inf

een gemene streek/kerel

ein gemeiner Streich/ein gemeiner Kerl

een gemene ziekte

eine tückische Krankheit

2. gemeen (heel erg):

dat doet gemeen pijn

das tut scheußlich weh

3. gemeen (gemeenschappelijk):

gemeen

gemeinschaftlich

gemeen

gemeinsam

de grootste gemene deler wisk.

der größte gemeinsame Teiler

niets met iem gemeen hebben

mit jdm nichts gemein haben

gemene zaak met iem maken

mit jdm gemeinsame Sache machen

4. gemeen (openbaar):

gemeen

allgemein

gemeen

öffentlich

gemene lasten

öffentliche Lasten pl

5. gemeen (alledaags):

gemeen

gewöhnlich

gemeen

alltäglich

de gemene man

der Durchschnittsbürger

het gemene volk

das einfache [o. gemeine] Volk

6. gemeen (ordinair):

gemeen

gemein

gemeen

ordinär

gemene taal uitslaan

ordinär reden

ge·me·den VB

gemeden volt. deelw. van mijden

See also mijden

mij·den <meed, h. gemeden> [mɛidə(n)] VB trans

1. mijden (ontwijken):

mijden

meiden

mijden

aus dem Weg gehen +dat

iem mijden als de pest

≈ jdn meiden wie die Pest

2. mijden (er niet komen):

mijden

meiden

ge·meen·goed [ɣəmeŋɣut] N nt geen pl

gemeengoed

Allgemeingut nt

ge·meen·heid <gemeen|heden> [ɣəmenhɛɪt] N f

gemeenheid

Gemeinheit f

ge·meen·te·huis <gemeente|huizen> [ɣəmentəhœys] N nt

gemeentehuis

Rathaus nt

ge·me·ne·rik <gemenerik|en> [ɣəmenərɪk] N m

gemenerik

gemeine(r) Kerl m

gemenerik

Schuft m pej

broei·nest <broeinest|en> [brujnɛst] N nt

broeinest

Brutstätte f

ge·me·lijk <gemelijke, gemelijker, gemelijkst> [ɣemələk] ADJ

gemelijk

griesgrämig

gemelijk

mürrisch

gemelijk

verdrießlich

ge·meen·lijk [ɣəmenlək] ADV

gemeenlijk

gemeinhin

ge·meen·zaam [ɣəmenzam] ADJ

1. gemeenzaam (vertrouwelijk):

gemeenzaam

familiär

gemeenzaam

vertraulich

gemeenzaam

vertraut

een gemeenzaam gesprek

ein vertrauliches Gespräch

2. gemeenzaam (alledaags):

gemeenzaam

salopp

gemeenzaam

alltäglich

gemeenzaam taalgebruik

salopper Sprachgebrauch

ge·meen·plaats <gemeenplaats|en> [ɣəmemplats] N f

gemeenplaats

Allgemeinplatz m

gemeenplaats

Gemeinplatz m

dat is een gemeenplaats geworden

das ist zu einem Gemeinplatz geworden

versleten gemeenplaatsen

abgedroschene Redensarten pl

ge·meen·te·lijk [ɣəmentələk] ADJ

gemeentelijk

kommunal

gemeentelijk

Kommunal-

gemeentelijk (van kleine gemeente)

gemeindlich

gemeentelijk (van kleine gemeente)

Gemeinde-

gemeentelijk (van grote gemeente)

städtisch

gemeentelijk (van grote gemeente)

Stadt-

de gemeentelijke autoriteiten

die kommunale Verwaltung

de gemeentelijke autoriteiten

die Stadtverwaltung

ge·meen·te·raad <gemeente|raden> [ɣəmentərat] N m

1. gemeenteraad (college):

gemeenteraad

Gemeinderat m

gemeenteraad

Stadtrat m

2. gemeenteraad (vergadering):

gemeenteraad

Gemeinderatssitzung f

gemeenteraad

Stadtratssitzung f

gemeenteraad

Sitzung f der Gemeindevertretung [o. Stadtvertretung]

ge·meu·bi·leerd [ɣəmøbilert] ADJ

gemeubileerd

möbliert