Dutch » German

rechts·or·de [rɛxtsɔrdə] N f geen pl

recht·spre·ken <sprak recht, h. rechtgesproken> [rɛxtsprekə(n)] VB intr

rechts·ge·leer·de <rechtsgeleerde|n> [rɛxtsxəlerdə] N m

rechts·we·ge [rɛxtsweɣə]

rechts·ach·ter <rechtsachter|s> [rɛxtsɑxtər] N m SPORTS

rechts·ge·bied [rɛxtsxəbit] N nt geen pl

1. rechtsgebied (bevoegdheid tot rechtspreken):

3. rechtsgebied (al wat de rechtspraak betreft):

rechts·ge·ding <rechtsgeding|en> [rɛxtsxədɪŋ] N nt

2. rechtsgeding (het procederen):

rechts·mid·del <rechtsmiddel|en> [rɛxtsmɪdəl] N nt

recht·streeks2 <rechtstreekse, rechtstreekser, meest rechtstreeks> [rɛxtstreks] ADV

rechts·per·soon <rechtsper|sonen> [rɛxtspɛrson] N m

rechts·col·le·ge <rechtscollege|s> [rɛxtskɔleʒə] N nt


Choose your language Deutsch | English | Español | Italiano | Polski