Translations for „anderes“ in the Dutch » German Dictionary

an·ders¹ [ɑndərs] ADJ pred (verschillend)

anders

anders

mooi is anders

schön ist anders

het is niet anders

es ist eben so

an·der³ [ɑndər] NUM

ander

(der/die/das) zweite [o. nächste]

om de andere dag

jeden zweiten Tag

een en ander maal

wiederholt

een en ander maal

abermals

ten anderen male

zum zweiten Mal

om de ander

einer nach dem anderen

ten anderen

zum Zweiten [o. anderen]

de andere week

(die) nächste Woche

adres <adres|sen> [adrɛs] N nt

1. adres (woon-, verblijfplaats):

adres

Adresse f

adres

Wohnort m

die opmerking was aan het adres van jouw zus fig

die Bemerkung galt deiner Schwester

een goed adres voor fotoartikelen

eine gute Adresse für Fotoartikel

per adres

(wohnhaft) bei

bij iem aan het verkeerde adres zijn fig

bei jdm an der falschen Adresse sein

2. adres (vermelding van de woonplaats en straat):

adres

Adresse f

adres

Anschrift f

3. adres comput.:

adres

Speicheradresse f

an·ke·ren¹ <ankerde, h. geankerd> [ɑŋkərə(n)] VB trans

ankeren

ankern

ankeren bouww.

verankern

an·der·deels [ɑndərdels] ADV

anderdeels

ander(e)nteils

an·der·mans [ɑndərmɑns] PRON indef pron

andermans

and(e)rer Leute gen

in andermans brieven snuffelen

in anderer Leute Briefen schnüffeln

zich met andermans zaken bemoeien

sich in fremde Angelegenheiten mischen

an·ders·om [ɑndərsɔm] ADV

andersom

andersherum

't is juist andersom

es ist gerade umgekehrt

an·der·zijds [ɑndərzɛits] ADV

anderzijds

ander(er)seits

le·ze·res <lezeres|sen> [lezərɛs] N f

1. lezeres (vrouw die leest):

lezeres

Leserin f

2. lezeres (vrouw die voorleest):

lezeres

Lesende f

ei·se·res <eiseres|sen> [ɛɪsərɛs] N f

eiseres feminine form of eiser

See also eiser

ei·ser <eiser|s> [ɛisər] N m

1. eiser (iem die iets eist):

eiser

Forderer m

2. eiser jur.:

eiser

Kläger m

gan·der <gander|s> [ɣɑndər] N m

gander

Gänserich m

min·de·re <mindere|n> [mɪndərə] N m en f

1. mindere (ondergeschikte):

mindere

Untergebene(r) f(m)

2. mindere gesch.:

mindere

Mannschaften pl

3. mindere (minder bekwame):

mindere

Unterlegene(r) f(m)

hij bleek op alle punten haar mindere te zijn

er war ihr in jeder Hinsicht unterlegen