Translations for „ordonanz“ in the Dutch » German Dictionary

or·de·nen <ordende, h. geordend> [ɔrdənə(n)] VB trans

1. ordenen:

ordenen (rangschikken)

ordnen

ordenen (volgens een bepaald systeem)

anordnen

iets alfabetisch ordenen

etw alphabetisch (an)ordnen

zijn paperassen ordenen

seine Papiere ordnen

2. ordenen (regelen):

ordenen

regeln

ordenen

ordnen

zijn zaken ordenen

seine Angelegenheiten in Ordnung bringen

3. ordenen (netjes opknappen):

ordenen

ordnen

or·de·ning <ordening|en> [ɔrdənɪŋ] N f

1. ordening:

ordening (regelmatige schikking, plaatsing)

Ordnung f

ordening (volgens een bepaald systeem)

Anordnung f

2. ordening (het regelen volgens voorschriften):

ordening

Regelung f

ordening

Regeln nt

ordening

Ordnen nt

ruimtelijke ordening

Raumordnung f

ruimtelijke ordening

Raumplanung f

ruimtelijke ordening

Landesplanung f

3. ordening (het geordend-zijn):

ordening

Ordnung f

de ordening van de maatschappij

die Gesellschaftsordnung

or·di·nair <ordinaire, ordinairder, ordinairst> [ɔrdinɛːr] ADJ

1. ordinair (onbeschaafd, niet fijn):

ordinair

ordinär

ordinair

unfein

2. ordinair (alledaags):

ordinair

ordinär

ordinair

gewöhnlich

ordinair

alltäglich

con·so·nant <consonant|en> [kɔnsonɑnt] N f

1. consonant taalk.:

consonant

Mitlaut m

consonant

Konsonant m spec

2. consonant muz.:

consonant

konsonante(r) Klang m

ord·ner <ordner|s> [ɔrtnər] N m

ordner

Ordner m

ordner

Aktenordner m

kor·don <kordon|s> [kɔrdɔn] N nt (keten van posten, personen)

kordon

Kette f

kordon

Kordon m form

een kordon leggen [o. trekken ]

einen Kordon bilden [o. ziehen]