Translations for „standstreifen“ in the Dutch » German Dictionary

tand·steen [tɑntsten] N nt of m geen pl

tandsteen

Zahnstein m

land·streek <land|streken> [lɑntstrek] N f

landstreek

Landstrich m

landstreek

Gegend f

zand·stra·len <zandstraalde, h. gezandstraald> [zɑntstralə(n)] VB trans

zandstralen

sandstrahlen

stan·daar·di·se·ren <standaardiseerde, h. gestandaardiseerd> [stɑndardizerə(n)] VB trans

standaardiseren

standardisieren

het gestandaardiseerde type

der Standardtyp

het gestandaardiseerde type

der Standard

stand·hou·den <hield stand, h. standgehouden> [stɑnthɑudə(n)] VB intr

1. standhouden (overeind blijven):

standhouden

standhalten +dat

standhouden fig

bestehen

standhouden fig

sich halten

de muur hield stand ondanks de beschietingen

die Mauer hielt der Beschießung stand

tegen de vijand standhouden fig

sich gegen den Feind halten

tegenover alle kritiek standhouden fig

jeder Kritik standhalten

tegenover alle kritiek standhouden fig

vor jeder Kritik bestehen können

2. standhouden (personen):

standhouden

sich behaupten

standhouden

bestehen

standhouden

sich halten

die speler hield goed stand in de wedstrijd

der Spieler hatte sich im Wettkampf gut geschlagen

3. standhouden (blijven bestaan):

standhouden

Bestand haben

standhouden

sich halten

hun huwelijk heeft niet standgehouden

ihre Ehe ist in die Brüche gegangen

wind·streek <wind|streken> [wɪntstrek] N f

windstreek

Himmelsrichtung f

windstreek

Himmelsgegend f

windstreek (kompas)

Strich m

eind·streep <eind|strepen> [ɛintstrep] N f

eindstreep

Ziel nt

eindstreep

Ziellinie f

de eindstreep niet halen

das Ziel nicht erreichen

de eindstreep niet halen onderw.

das Klassenziel nicht erreichen

stands·ver·schil <standsverschil|len> [stɑntsfərsxɪl] N nt

standsverschil

Standesunterschied m