Translations for „strammer“ in the Dutch » German Dictionary

(Go to German » Dutch)

stra·mien [stramin] N nt geen pl

1. stramien (patroon):

stramien fig

Muster nt

stramien pej

Schablone f

stramien ook pej

Schema nt

volgens een vast stramien

nach einem festen Schema

volgens een vast stramien pej

nach Schema F

2. stramien (weefsel):

stramien

Stramin m

stramien

Gitterleinen nt

Am·ster·dam·mer <Amsterdammer|s> [ɑmstərdɑmər] N m

Amsterdammer

Amsterdamer m

straf·werk [strɑfwɛrk] N nt geen pl

strafwerk

Strafarbeit f

ge·jam·mer [ɣəjɑmər] N nt geen pl

gejammer

Jammern nt

gejammer

Gejammer nt

straf·fen <strafte, h. gestraft> [strɑfə(n)] VB trans

straffen

strafen

straffen

bestrafen

met een boete straffen

mit einer Geldbuße bestrafen

iem voor elke kleinigheid straffen

jdn wegen jeder Kleinigkeit strafen

strak·jes [strɑkjəs] ADV

1. strakjes (binnenkort):

strakjes

gleich

strakjes

später

strakjes

nachher

2. strakjes (zo-even):

strakjes

soeben

strakjes

vorhin

3. strakjes (tamelijk strak):

strakjes

recht straff

stran·den <strandde, i. gestrand> [strɑndə(n)] VB intr

1. stranden (aanspoelen):

stranden

angespült werden

de gestrande goederen

das Strandgut

2. stranden (mislukken):

stranden

scheitern

stranden

stranden form

een gestrand huwelijk

eine gescheiterte Ehe

stranden op

scheitern an +dat

3. stranden (de reis niet kunnen voortzetten):

stranden

stranden

4. stranden (schip):

stranden

stranden

stranden

auf Strand laufen

straat·deur <straatdeur|en> [stradør] N f

straatdeur

Außentür f

straatdeur

Haustür f

straat·arm [stratɑrm] ADJ

straatarm

bettelarm

straatarm

total verarmt

straat·weg <straatweg|en> [stratwɛx] N m

straatweg

Straße f

straatweg (geplaveid)

Pflasterstraße f

straf·baar [strɑvbar] ADJ

1. strafbaar (personen):

strafbaar

strafbar

strafbaar zijn

sich strafbar machen

2. strafbaar (handelingen):

strafbaar

strafbar

een strafbaar feit

eine Straftat

zich aan een strafbaar feit schuldig maken

sich strafbar machen

zich aan een strafbaar feit schuldig maken

straffällig werden

dat is strafbaar

das ist strafbar

iets strafbaar stellen

etw unter Strafe stellen

strap·less [strɛpləs] ADJ

strapless

trägerlos

door·dram·mer <doordrammer|s> [dordrɑmər] N m

1. doordrammer inf (zeurkous):

doordrammer

Quengler m

2. doordrammer (doordrijver):

doordrammer

≈ Rechthaber m

hij is een doordrammer

er versucht immer, seinen Willen durchzusetzen