Translations for „wildlebend“ in the German » Dutch Dictionary

ˈwild·le·bend, ˈwild le·bend ADJ

wildlebend → wild

See also wild

wild [vɪlt] ADJ

1. wild (hemmungslos):

wild

wild

wild

ongetemd

wild

woest

wild sein auf etw (versessen)

gek [o. wild] op iets zijn

ein wild gewordener Polizist inf pej

een doorgedraaide [o. over z'n toeren geraakte] politieagent

ein wilder Kampf

een woeste strijd

wild lebende Tiere ZOOL

in het wild levende dieren

jdn wild machen (zum Äußersten gereizt)

iem tot razernij drijven

den wilden Mann spielen inf fig

heel streng [o. energiek] [o. doortastend] doen [o. optreden]

wild wachsende Pflanzen BOT

in het wild groeiende planten

halb so wild sein fig

zo'n vaart niet lopen

2. wild inf (ungeordnet):

wild

wild

wild

ongeregeld

wild

ongebreideld

in wilder Ehe leben

ongehuwd samenwonen

wilde Geschichten

wilde [o. overdreven] verhalen

wildes Parken (illegal)

ongeoorloofd parkeren

wild sein vor Freude

dolblij zijn

Monolingual examples (not verified by PONS Editors)

German

Obwohl sich die Mongolische Rennratte wildlebend fortpflanzte, können die beschriebenen, zeitlich und räumlich begrenzten Populationen nicht als etabliert angesehen werden.

de.wikipedia.org