Translations for „GdNaTr“ in the Polish » German Dictionary

wiatr <gen ‑u, pl ‑y> [vjatr] N m

1. wiatr (ruch powietrza):

wiatr

Wind m

wiatr halny

Föhn[wind] m

pod wiatr, przeciw wiatrowi

gegen den Wind

z wiatrem

mit dem Wind

wiatr boczny

Seitenwind m

wiatr wstępujący/zstępujący

Auf-/Abwind m

wiatr zstępujący

Abwind m

wiatr zachodni/północny

West-/Nordwind m

wiatr morski/lądowy

See-/Landwind m

wiatr w plecy

Rückenwind m

gwałtowny/porywisty wiatr

heftiger/aufbrausender Wind

ciepły/zimny/lodowaty wiatr

warmer/kalter/eisiger Wind

suchy/wilgotny wiatr

trockener/feuchter Wind

podmuch wiatru

Windstoß m

wieje lekki/silny wiatr

es weht ein leichter/starker Wind

wiatr przybiera na sile

der Wind wird stärker [o. nimmt zu]

wiatr słabnie

der Wind flaut ab

nie ma wiatru

es ist windstill

wiatr, że mało głowy nie urwie

ein Wind, dass einem fast das Dach über dem Kopf wegfliegt

zerwał się wiatr

ein Wind erhob sich form

płynąć z wiatrem

mit dem Wind segeln

wziąć kurs [lub płynąć] na wiatr

Kurs in Windrichtung nehmen

wziąć kurs [lub płynąć] na wiatr

in Windrichtung segeln

łapać wiatr [w żagle]

Wind in die Segel bekommen

nie rzucać słów na wiatr

es ernst meinen

pomyślny wiatr

günstiger Wind

przepędzić [lub rozgonić] kogoś na cztery wiatry

jdn zum Teufel jagen

rzucać słowa na wiatr

[nur so] daherreden

rzucać słowa na wiatr

es nicht ernst meinen

stawać z wiatrem w zawody

sich acc so schnell wie der Wind fortbewegen

szukaj wiatru w polu

jd ist über alle Berge

szukaj wiatru w polu

da kann man lange suchen

wiatrem podszyty (ubranie)

[allzu] luftig

wystawić kogoś do wiatru inf

jdn sitzen [o. im Stich] lassen inf

wiedzieć [lub wyczuć] skąd wiatr wieje

wissen [o. merken] [o. spüren] , woher der Wind weht

biednemu zawsze wiatr w oczy wieje proverbial

armen Mannes Glück nt ist dünn gesät proverbial

kto wiatr sieje, zbiera burzę proverbial

wer Wind sät, wird Sturm ernten proverbial

2. wiatr fig form:

wiatr

Lauf m

wiatr historii wymiótł kogoś

der Lauf der Geschichte ließ jdn in Vergessenheit geraten

teatr <gen ‑u, pl ‑y> [teatr] N m

1. teatr (budowla, instytucja):

teatr

Theater nt

człowiek teatru

Theatermensch m

ludzie teatru

Theaterleute pl

teatr objazdowy

Wandertheater nt

2. teatr no pl (dziedzina sztuki):

teatr

Theater nt

teatr kukiełkowy [lub lalkowy]

Puppentheater nt

teatr absurdu

absurdes Theater nt

teatr cieni

Schattenspiel nt

teatr jednego aktora

Ein-Mann-Theater nt

teatr rozmaitości

Varieté[theater] nt

teatr telewizji

Fernsehtheater nt

3. teatr fig (miejsce wydarzeń):

teatr

Schauplatz m

teatr wojny

Kriegsschauplatz m

4. teatr (twórczość sceniczna):

teatr elżbietański

elisabethanisches Theater nt

teatr renesansowy

Renaissancetheater nt

5. teatr (przedstawienie):

po teatrze poszli na kolację

nach dem Theater gingen sie [zu] Abend essen