Translations for „obličeje“ in the Polish » German Dictionary

(Go to German » Polish)

oblicze <gen ‑cza, pl ‑cza> [oblitʃe] N nt

1. oblicze form (twarz):

oblicze

Antlitz nt form

oblicze

Gesicht nt

w obliczu trudności

angesichts der Schwierigkeiten

w obliczu prawa

vor dem Gesetz

stanąć w obliczu śmierci fig

dem Tod ins Gesicht sehen fig [o. in die Augen blicken]

Janusowe oblicze

Januskopf m

2. oblicze (charakter):

ukazać prawdziwe oblicze

sein wahres Gesicht zeigen

obliczenie <gen ‑ia, pl ‑ia> [oblitʃeɲe] N nt

1. obliczenie (czynność liczenia):

obliczenie

Berechnung f

czekało nas jeszcze obliczenie wyników

die Berechnung der Ergebnisse stand uns noch bevor

obliczenie logarytmu

Logarithmenberechnung f

obliczenie płacy

Lohnabrechnung f

obliczenie przewidywalnych kosztów

Preiskalkulation f

obliczenie rentowności [lub opłacalności]

Rentabilitätsberechnung f

obliczenie wykładnika

Exponentialberechnung f

2. obliczenie (wynik obliczeń):

obliczenie

Berechnung f

obliczenie

Ergebnis nt

nasze obliczenia okazały się błędne

unsere Berechnungen erwiesen sich acc als falsch

obligacja <gen ‑ji, pl ‑je> [obligatsja] N f usu pl

obligacja EKON, FIN

[Staats]anleihe f

obligacja EKON, FIN

Obligation f

obligacja EKON, FIN

Bond m

kupić/sprzedać obligacje

Obligationen kaufen/verkaufen

obligacja imienna

Namensschuldverschreibung f

obligacja konwersyjna

Wandelobligation f

obligacja premiowa

Prämienbond m

obligacja uprawniająca do udziału w zysku

Gewinnschuldverschreibung f

obligacje o stałym oprocentowaniu

festverzinsliche Obligationen

obligacje podlegające wykupowi

einlösbare Obligationen

obligacje skarbu państwa

Staatsanleihen fpl

zainwestować w obligacje

in Obligationen investieren

I . obliczać <‑cza; perf obliczyć> [oblitʃatɕ] VB trans

1. obliczać (robić rachunki):

obliczać pieniądze, sumę, prędkość

berechnen

obliczać pieniądze, sumę, prędkość

ausrechnen

2. obliczać (szacować):

obliczać

veranschlagen

obliczać

kalkulieren

zyski obliczamy na 2 miliony złotych

den Gewinn veranschlagen wir auf zwei Millionen Zloty

II . obliczać <‑cza; perf obliczyć> [oblitʃatɕ] VB refl

1. obliczać (zaplanować wydatki):

obliczać

[im Voraus] berechnen

obliczać

veranschlagen

obliczać

schätzen

źle obliczyliśmy się z pieniędzmi na remont

wir haben uns bei dem Geld für die Renovierung verrechnet

2. obliczać (rozliczać się z kimś):

obliczać

abrechnen

obliczymy się, gdy wrócimy do domu

wir rechnen ab, wenn wir wieder zu Hause sind

obliczyć [oblitʃɨtɕ]

obliczyć perf od obliczać

See also obliczać

I . obliczać <‑cza; perf obliczyć> [oblitʃatɕ] VB trans

1. obliczać (robić rachunki):

obliczać pieniądze, sumę, prędkość

berechnen

obliczać pieniądze, sumę, prędkość

ausrechnen

2. obliczać (szacować):

obliczać

veranschlagen

obliczać

kalkulieren

zyski obliczamy na 2 miliony złotych

den Gewinn veranschlagen wir auf zwei Millionen Zloty

II . obliczać <‑cza; perf obliczyć> [oblitʃatɕ] VB refl

1. obliczać (zaplanować wydatki):

obliczać

[im Voraus] berechnen

obliczać

veranschlagen

obliczać

schätzen

źle obliczyliśmy się z pieniędzmi na remont

wir haben uns bei dem Geld für die Renovierung verrechnet

2. obliczać (rozliczać się z kimś):

obliczać

abrechnen

obliczymy się, gdy wrócimy do domu

wir rechnen ab, wenn wir wieder zu Hause sind

oblig <gen ‑u, pl ‑i> [oblik] N m

1. oblig:

oblig EKON, FIN

Schuldschein m f

2. oblig przest (zobowiązanie):

oblig

Verbindlichkeit f form

oblig

Pflicht f

obligo [obligo] N nt inv

obligo FIN, COMM

Obligo nt

obligo kredytowe

Kreditobligo nt

I . oblizać [oblizatɕ] perf, oblizywać [oblizɨvatɕ] <‑zuje> VB trans

oblizać

ablecken

oblizać usta

die Lippen ablecken

II . oblizać [oblizatɕ] perf, oblizywać [oblizɨvatɕ] <‑zuje> VB refl

oblizać sobie palce/usta

sich dat die Finger/Lippen [ab]lecken

oblec¹ [oblets]

oblec perf od oblegać

See also oblegać

oblegać <‑ga> [oblegatɕ], oblegnąć [oblegnoɲtɕ] VB trans perf

1. oblegać (otaczać):

oblegać miasto, twierdzę

belagern

2. oblegać (tłoczyć się):

oblegać coś

etw acc umringen

oblegać coś

sich acc um etw drängen

obleźć [obleɕtɕ]

obleźć perf od obłazić

See also obłazić

I . obłazić <‑zi; imp obłaź perf obleźć> [obwaʑitɕ] VB trans

1. obłazić (o robakach):

obłazić

herumkriechen

obłazić

wimmeln

kota oblazły pchły

die Katze f wimmelte vor Flöhen

2. obłazić (odpaść, wytrzeć się):

obłazić

abgehen

obłazić

sich acc lösen

farba oblazła z samochodu

die Farbe f ging vom Auto ab

II . obłazić <‑zi; imp obłaź> [obwaʑitɕ] VB intr inf (obchodzić kogoś lub coś)

obłazić

abklappern inf

obleźli całe miasto szukając butów

auf der Suche nach Schuhen klapperten sie die ganze Stadt ab inf