Dutch » German

Translations for „unsrigen“ in the Dutch » German Dictionary

(Go to German » Dutch)

Show summary of all matches

be·gun·sti·gen: verb
ves·ti·gen: verb
be·drei·gen: verb
krui·si·gen: verb
af·bui·gen: verb
be·tui·gen: verb
hul·di·gen: verb
nut·ti·gen: verb
om·bui·gen: verb
op·zui·gen: verb
wet·ti·gen: verb
wij·zi·gen: verb
af·tui·gen: verb
ein·di·gen: verb
ge·tui·gen: verb
hei·li·gen: verb
op·tui·gen: verb
pij·ni·gen: verb
rei·ni·gen: verb
zon·di·gen: verb

You are viewing results spelled similarly: begunstigen , vestigen , kruisigen , bedreigen , beëdigen , zondigen , reinigen , pijnigen , optuigen , heiligen , getuigen , eindigen , aftuigen , wijzigen , wettigen , opzuigen , ombuigen , nuttigen , huldigen , betuigen and afbuigen

be·gun·sti·gen <begunstigde, h. begunstigd> [bəɣʏnstəɣə(n)] VB trans

1. begunstigen (bevoordelen):

begunstigen

begunstigen

Vorteile verschaffen

2. begunstigen (bevorderen):

begunstigen

begunstigen

ves·ti·gen <vestigde, h. gevestigd> [vɛstəɣə(n)] VB trans

1. vestigen (richten):

de aandacht vestigen op

die Aufmerksamkeit lenken auf +acc

zijn hoop op iem vestigen

seine Hoffnung auf jdn setzen

2. vestigen (stichten):

een record vestigen

einen Rekord aufstellen

deze zaak is in 1860 gevestigd

dieses Geschäft ist (im Jahre) 1860 gegründet worden

3. vestigen (neerzetten):

sich niederlassen

zich (als arts) vestigen

sich (als Arzt) niederlassen

de maatschappij is in A. gevestigd

die Gesellschaft hat ihren Sitz in A.

4. vestigen (ingang doen vinden):

de gevestigde orde

die etablierte Ordnung

be·drei·gen <bedreigde, h. bedreigd> [bədrɛiɣə(n)] VB trans

1. bedreigen (dreigen kwaad te berokkenen):

een land bedreigen

ein Land bedrohen

2. bedreigen:

bedreigen (gevaar vormen voor)

bedreigen (gevaar vormen voor)

bedreigen (sociaal, zedelijk, ernstig)

bedreigde diersoorten

bedrohte Tierarten

de sociaal bedreigde jeugd

die gefährdete Jugend

3. bedreigen (als dreigement voorhouden):

drohen +dat

bedrohen +acc

iem met straf bedreigen

jdm mit einer Strafe drohen

iem met een wapen bedreigen

jdn mit einer Waffe bedrohen

krui·si·gen <kruisigde, h. gekruisigd> [krœysəɣə(n)] VB trans

af·bui·gen¹ <boog af, i. afgebogen> [ɑvbœyɣə(n)] VB intr

afbuigen (een andere richting nemen)

afbuigen (van een weg)

het afbuigend verkeer

der abzweigende Verkehr

be·tui·gen <betuigde, h. betuigd> [bətœyɣə(n)] VB trans

betuigen (uitspreken)

betuigen (betonen)

betuigen (betonen)

(iem) zijn dank betuigen

(jdm) seinen Dank aussprechen

zijn onschuld betuigen

seine Unschuld beteuern

zijn waardering voor iets betuigen

sich anerkennend über etw acc äußern

hul·di·gen <huldigde, h. gehuldigd> [hʏldəɣə(n)] VB trans

1. huldigen (hulde bewijzen):

ehren

een jubilaris huldigen

einen Jubilar ehren

2. huldigen (erkennen):

huldigen form a. iron +dat

een opvatting huldigen iron

einer Auffassung huldigen form iron

een opvatting huldigen iron

eine Auffassung vertreten

nut·ti·gen <nuttigde, h. genuttigd> [nʏtəɣə(n)] VB trans

zu sich dat nehmen

om·bui·gen² <boog om, i. omgebogen> [ɔmbœyɣə(n)] VB intr (zich buigen)

op·zui·gen <zoog op, h. opgezogen> [ɔpsœyɣə(n)] VB trans

1. opzuigen (zuigend naar boven trekken):

2. opzuigen (absorberen):

wet·ti·gen <wettigde, h. gewettigd> [wɛtəɣə(n)] VB trans

1. wettigen:

wettigen (wettig maken: een kind)

wettigen (wettig maken: een akte)

für echt erklären

2. wettigen (rechtvaardigen):

dat is door het gebruik gewettigd

der Brauch rechtfertigt das

dat wettigt de veronderstelling dat

das berechtigt zu der Annahme, dass

wij·zi·gen <wijzigde, h. gewijzigd> [wɛizəɣə(n)] VB trans

wijzigen (minder vaak)

wijzigen ((bijna) volledig)

wijzigen (een (klein) gedeelte)

aan een ding iets wijzigen

an einer Sache etw (ver)ändern

in gewijzigde omstandigheden

unter veränderten Umständen

de toestand is gewijzigd

die Lage hat sich gewandelt

de loop van de rivier heeft zich gewijzigd

der Flusslauf hat sich geändert

af·tui·gen <tuigde af, h. afgetuigd> [ɑftœyɣə(n)] VB trans

1. aftuigen (afranselen):

2. aftuigen:

aftuigen (trekdieren)

aftuigen (van de toom)

3. aftuigen scheepv.:

ein·di·gen¹ <eindigde, h. geëindigd> [ɛindəɣə(n)] VB trans

1. eindigen (ten einde brengen):

hij eindigde zijn leven in eenzaamheid

er beschloss sein Leben in Einsamkeit

2. eindigen (besluiten, afronden):

hij eindigde zijn brief met een wens

er (be)schloss seinen Brief mit einem Wunsch

ge·tui·gen¹ <getuigde, h. getuigd> [ɣətœyɣə(n)] VB intr

1. getuigen:

getuigen (verklaring afleggen)

getuigen (voor de rechtbank)

tegen iem getuigen

gegen jdn zeugen

van iets kunnen getuigen

von etw ein Lied singen können

voor de rechtbank getuigen

vor Gericht aussagen

voor iems onschuld getuigen

jds Unschuld bezeugen

2. getuigen (spreken in het nadeel, voordeel van):

alles getuigt voor/tegen haar

alles spricht für/gegen sie

3. getuigen (tonen, blijk geven):

die daad getuigt van moed

die Tat zeugt von Mut

hei·li·gen <heiligde, h. geheiligd> [hɛiləɣə(n)] VB trans

op·tui·gen <tuigde op, h. opgetuigd> [ɔptœyɣə(n)] VB trans

1. optuigen (versieren):

(aus)schmücken

2. optuigen scheepv.:

3. optuigen (een rijdier):

4. optuigen (personen):

auftakeln inf

pij·ni·gen <pijnigde, h. gepijnigd> [pɛinəɣə(n)] VB trans

pijnigen (sterker)

zijn hersens pijnigen

sich dat das Hirn zermartern

rei·ni·gen <reinigde, h. gereinigd> [rɛinəɣə(n)] VB trans

zon·di·gen <zondigde, h. gezondigd> [zɔndəɣə(n)] VB intr

Browse the dictionary

Dutch

Choose your language Deutsch | English | Español | Italiano | Polski