Translations for „wegbereidster“ in the Dutch » German Dictionary

(Go to German » Dutch)

weg·be·rei·der <wegbereider|s> [wɛɣbərɛidər] N m

wegbereider

Wegbereiter m

be·ge·leid·ster <begeleidster|s> [bəɣəlɛɪtstər] N f

begeleidster feminine form of begeleider

See also begeleider

be·ge·lei·der <begeleider|s> [bəɣəlɛidər] N m

1. begeleider:

begeleider (iem die vergezelt)

Begleiter m

begeleider (officieel)

Begleitperson f

2. begeleider (iem die met raad en daad bijstaat):

begeleider

Betreuer m

3. begeleider muz.:

begeleider

Begleiter m

weg·ge·bruik·ster N f

weggebruikster feminine form of weggebruiker

See also weggebruiker

weg·ge·brui·ker <weggebruiker|s> [wɛxəbrœykər] N m

weggebruiker

Verkehrsteilnehmer m

kleu·ter·leid·ster <kleuterleidster|s> [kløtərlɛitstər] N f

kleuterleidster

Kindergärtnerin f

kleuterleidster (laatste klas vóór de lagere school)

Vorschullehrerin f

reis·leid·ster <reisleidster|s> [rɛɪslɛɪtstər] N f

reisleidster feminine form of reisleider

See also reisleider

reis·lei·der <reisleider|s> [rɛislɛidər] N m

reisleider

Reiseleiter m

ar·beid·ster N f

arbeidster feminine form of arbeider

See also arbeider

ar·bei·der <arbeider|s> [ɑrbɛidər] N m

arbeider

Arbeiter m

ver·leid·ster N f

verleidster feminine form of verleider

See also verleider

ver·lei·der <verleider|s> [vərlɛɪdər] N m

verleider

Verführer m

jeugd·leid·ster N f

jeugdleidster feminine form of jeugdleider

See also jeugdleider

jeugd·lei·der <jeugdleider|s> [jøxtlɛɪdər] N m

jeugdleider

Jugendgruppenleiter m

jeugdleider

Jugendleiter m

ge·spreks·leid·ster N f

gespreksleidster feminine form of gespreksleider

See also gespreksleider

ge·spreks·lei·der <gespreksleider|s> [ɣəsprɛkslɛidər] N m

gespreksleider

Gesprächsleiter m

leid·ster <leidster|s> [lɛitstər] N f

leidster feminine form of leider

See also leider

lei·der <leider|s> [lɛidər] N m

1. leider (persoon die leidt):

leider

Leiter m

leider

Führer m

de leider van een cursus

der Leiter eines Kurses

de leiders van de opstand

die Führer des Aufstandes

2. leider SPORTS:

leider

Spitzenreiter m

leider (ploeg)

Tabellenführer m

weg·bran·den <brandde weg, h. weggebrand> [wɛɣbrɑndə(n)] VB trans

wegbranden

wegbrennen

hij is niet weg te branden fig hum

er rührt sich nicht vom Fleck

weg·bren·gen <bracht weg, h. weggebracht> [wɛɣbrɛŋə(n)] VB trans

1. wegbrengen:

wegbrengen (elders heen brengen)

fortbringen

wegbrengen (elders heen brengen)

wegbringen

wegbrengen (bezorgen)

austragen

brieven wegbrengen

Briefe einwerfen

een dief wegbrengen

einen Dieb abführen

kranten wegbrengen

Zeitungen austragen

2. wegbrengen (vergezellen):

wegbrengen

wegbringen

wegbrengen

begleiten

hoofd·leid·ster N f

hoofdleidster feminine form of hoofdleider

See also hoofdleider

hoofd·lei·der <hoofdleider|s> [hoftlɛɪdər] N m

1. hoofdleider (aanvoerder van een beweging):

hoofdleider

Anführer m

2. hoofdleider (leidinggevend persoon in een instelling):

hoofdleider

Leiter m

aan·bid·ster N f

aanbidster feminine form of aanbidder

See also aanbidder

aan·bid·der <aanbidder|s> [ambɪdər] N m

aanbidder

Anbeter m

aanbidder (verliefd persoon)

Verehrer m

een stille aanbidder

ein stiller Verehrer

weg·loop·ster N f

wegloopster feminine form of wegloper

See also wegloper

weg·lo·per <wegloper|s> [wɛxlopər] N m

wegloper

Ausreißer m inf

wegloper gesch.

Fahnenflüchtige(r) m