Translations for „schroffer“ in the Dutch » German Dictionary

(Go to German » Dutch)

schrob·ber <schrobber|s> [sxrɔbər] N m (borstel)

schrobber

Schrubber m

schrok·ker <schrokker|s> [sxrɔkər] N m

schrokker

Vielfraß m

schrokker

Nimmersatt m

slacht·of·fer <slachtoffer|s> [slɑxtɔfər] N nt

1. slachtoffer (persoon):

slachtoffer

Opfer nt

het slachtoffer van een aanslag worden

einem Attentat zum Opfer fallen

het slachtoffer worden van een bedrieger

einem Betrüger aufsitzen

het slachtoffer van zinsbegoocheling zijn fig

einer Sinnestäuschung dat erliegen

2. slachtoffer (offerdier):

slachtoffer

Schlachtopfer nt

slachtoffer

Opfertier nt

schrok·ster N f

schrokster feminine form of schrokker

See also schrokker

schrok·ker <schrokker|s> [sxrɔkər] N m

schrokker

Vielfraß m

schrokker

Nimmersatt m

schro·men¹ <schroomde, h. geschroomd> [sxromə(n)] VB trans

schromen

fürchten

schrob·ben <schrobde, h. geschrobd> [sxrɔbə(n)] VB trans

schrobben

scheuern

schrobben

schrubben

schroei·en¹ <schroeide, h. geschroeid> [sxrujə(n)] VB trans

1. schroeien:

schroeien (aan de oppervlakte verbranden: textiel, haar, huid)

ansengen

schroeien (aan de oppervlakte verbranden: textiel, haar, huid)

versengen

schroeien (gevogelte, vee na het slachten)

absengen

zijn kleren schroeien

sich dat die Kleidung ansengen

2. schroeien (sterk uitdrogen):

schroeien

versengen

schroeien

ausdörren

de zon schroeide het gras

die Sonne versengte das Gras

schroe·ven¹ <schroefde, h. geschroefd> [sxruvə(n)] VB intr (ronddraaien)

schroeven

schrauben

schrok·ken¹ <schrokte, h. geschrokt> [sxrɔkə(n)] VB trans

schrokken

schlingen

het eten naar binnen schrokken

das Essen hinunterschlingen

het eten naar binnen schrokken

das Essen (in sich acc ) hineinschlingen

schrok·ke·rig [sxrɔkərəx] ADJ

schrokkerig

gierig

schrokkerig

gefräßig

schroef·dop <schroefdop|pen> [sxruvdɔp] N m

schroefdop

Schraubdeckel m

schroefdop

Schraubverschluss m

schrob·be·ring <schrobbering|en> [sxrɔberɪŋ] N f

schrobbering

Rüffel m inf

schroef·draad <schroef|draden> [sxruvdrat] N m

schroefdraad

Schraubengewinde nt

schroefdraad

Gewinde nt

schroefdraad

Schraubengang m

schroefdraad snijden [o. tappen ]

ein Gewinde schneiden

mis·of·fer <misoffer|s> [mɪsɔfər] N nt rel.

misoffer

Messopfer nt

op·dof·fer <opdoffer|s> [ɔbdɔfər] N m ook fig

opdoffer

Schlag m

iem een opdoffer geven

jdm einen Schlag versetzen

hut·kof·fer <hutkoffer|s> [hʏtkɔfər] N m

hutkoffer

Kabinenkoffer m

reuk·of·fer <reukoffer|s> [røkɔfər] N nt

reukoffer

Rauchopfer nt

schro·kop N m

schrokop → schrokker

See also schrokker

schrok·ker <schrokker|s> [sxrɔkər] N m

schrokker

Vielfraß m

schrokker

Nimmersatt m

schrok·kig ADJ

schrokkig → schrokkerig

See also schrokkerig

schrok·ke·rig [sxrɔkərəx] ADJ

schrokkerig

gierig

schrokkerig

gefräßig