I . zapalać <‑la; perf zapalić> [zapalatɕ] VB trans
1. zapalać (rozniecać ogień):
-
pocisk zapalający MIL
3. zapalać (pozwalać, aby się świeciło):
-
anknipsen inf
4. zapalać (pozwalać, aby się paliło):
II . zapalać <‑la; perf zapalić> [zapalatɕ] VB refl
3. zapalać form (zaczynać błyszczeć, lśnić):
4. zapalać form (nabierać zapału, entuzjazmu):
5. zapalać form (doświadczać silnych uczuć):
-
entflammen form