Translations for „Teuerste“ in the Dutch » German Dictionary

(Go to German » Dutch)

eer·ste [erstə] NUM

eerste

erste(r) m

eerste

erste f

eerste

erste(s) nt

als eerste eindigen

Erster werden m

als eerste eindigen

Erste werden f

de eerste dag van de week

der erste Tag der Woche

het is vandaag de eerste

heute ist der Erste

hij is niet de eerste de beste inf

er ist nicht irgendwer

bij de eerste de beste gelegenheid

bei der erstbesten Gelegenheit

op het eerste gezicht

auf den ersten Blick

eerste hulp (bij ongelukken)

Erste Hilfe

eerste keus tafelkleden

Tischdecken erster Wahl

eerste klas reizen

erster Klasse fahren

de eerste levensbehoeften

der Grundlebensbedarf

de eerste minister

der Premierminister

in [o. op] de eerste plaats

an erster Stelle

in [o. op] de eerste plaats

erstens

de eerste prijs

der erste Preis

ten eerste

erstens

van de eerste tot de laatste

vom Ersten bis zum Letzten

ui·ter·ste <uiterste|n> [œytərstə] N nt

1. uiterste (het hoogste in zijn soort, het meest uiteenliggende):

uiterste

Äußerste(s) nt

uiterste

Extrem nt

tot uitersten vervallen

in Extreme verfallen

van het ene uiterste in het andere

von einem Extrem ins andere

2. uiterste (m. b. t. een rangorde, intensiteit):

uiterste

Äußerste(s) nt

uiterste

Letzte(s) nt

bereid zijn tot het uiterste te gaan

bereit sein, bis zum Äußersten zu gehen

3. uiterste (einde):

uiterste

Letzte(s) nt

uiterste

Ende nt

zich tot het uiterste verdedigen

sich bis zum Äußersten verteidigen

over·ste <overste|n> [ovərstə] N m

1. overste mil.:

overste

Oberstleutnant m

2. overste (hoofd van een geestelijke vereniging):

overste

Obere(r) m

3. overste rel. (hoofd):

overste

Oberst m

eer·her·stel [erhɛrstɛl] N nt geen pl

eerherstel

Rehabilitation f

eerherstel jur.

Ehrenerklärung f

ver·eer·ster N f

vereerster feminine form of vereerder

See also vereerder

ver·eer·der <vereerder|s> [vərerdər] N m

vereerder

Verehrer m

ach·ter·ste¹ <achterste|n> [ɑxtərstə] N nt of m of f (rangorde)

achterste

Hintere(r) f(m)

achterste

Hintere(s) nt

achterste

Hinterste(r) f(m)

achterste

Hinterste(s) nt

on·der·stel <onderstel|len> [ɔndərstɛl] N nt

1. onderstel:

onderstel (deel van een voorwerp)

Untergestell nt

onderstel (voetstuk)

Untersatz m

onderstel (op wielen vooral)

Fahrgestell nt

2. onderstel hum (onderlijf):

onderstel

Untergestell nt

onderstel

Fahrgestell nt

teu·ten <teutte, h. geteut> [tøtə(n)] VB intr

1. teuten (treuzelen):

teuten

trödeln inf

teuten

bummeln inf

2. teuten (kletsen, zeuren):

teuten

schwatzen inf

ach·ter·stel <achterstel|len> [ɑxtərstɛl] N nt (voertuig)

achterstel

Hintergestell nt

don·der·stem <donderstem|men> [dɔndərstɛm] N f

donderstem

Donnerstimme f

neer·ste·ken <stak neer, h. neergestoken> [nerstekə(n)] VB trans

neersteken

niederstechen