Translations for „Ondermijnt“ in the Dutch » German Dictionary

on·der·mij·nen <ondermijnde, h. ondermijnd> [ɔndərmɛinə(n)] VB trans

1. ondermijnen fig (verzwakken):

ondermijnen

untergraben

ondermijnen

unterminieren form

iems autoriteit ondermijnen

jds Autorität unterminieren [o. untergraben]

2. ondermijnen (mijnen leggen onder):

ondermijnen

unterminieren

on·der·mij·ning <ondermijning|en> [ɔndərmɛɪnɪŋ] N f

ondermijning

Unterminierung f

on·der·kin <onderkin|nen> [ɔndərkɪn] N f

onderkin

Unterkinn nt

een dubbele onderkin

ein Doppelkinn

on·der·uit [ɔndərœyt] ADV

1. onderuit (onder vandaan):

onderuit

unten heraus

je jurk komt er onderuit

dein Kleid guckt unten raus

er niet onderuit kunnen fig

nicht darum herumkommen

2. onderuit (omver):

onderuit

um-

onderuit

nieder-

onderuit liggen in een fauteuil

mit ausgestreckten Beinen in einem Sessel liegen

on·der·ling [ɔndərlɪŋ] ADJ

onderling

gegenseitig

onderling

untereinander

een onderlinge afhankelijkheid

eine gegenseitige [o. wechselseitige] Abhängigkeit

iets onderling oplossen/regelen

etw untereinander lösen/regeln

onderling verwisselbaar

untereinander austauschbar

on·der·maats [ɔndərmats] ADJ

1. ondermaats (formaat):

ondermaats

unter dem Mindestmaß

ondermaats

unter der Mindestgröße

2. ondermaats (kwaliteit):

ondermaats

minderwertig

een ondermaatse prestatie

eine minderwertige [o. schwache] Leistung

on·der·aan [ɔndəran] ADV

onderaan

unten

onderaan (als laatste)

am Ende

onderaan op de bladzijde

unten auf der Seite

wij zaten in het amfitheater onderaan

wir saßen im Amphitheater unten

waarom zit je in je klasse altijd onderaan? fig

≈ warum bist du in deiner Klasse immer der Letzte?

on·der·lip <onderlip|pen> [ɔndərlɪp] N f

onderlip

Unterlippe f

on·der·been <onder|benen> [ɔndərben] N nt

onderbeen

Unterschenkel m

on·der·daan <onder|danen> [ɔndərdan] N m

onderdaan

Untertan m

on·der·doen¹ <deed onder, h. ondergedaan> [ɔndərdun] VB intr (de mindere zijn)

onderdoen

unterlegen sein

voor iem onderdoen

jdm unterlegen sein

in bekwaamheid voor niemand onderdoen

an Tüchtigkeit niemandem nachstehen

on·der·ˈgaan² <onderging, h. ondergaan> [ɔndərɣan] VB trans

1. ondergaan:

ondergaan (verduren)

erleiden

ondergaan (operatie, examen)

sich unterziehen +dat

de invloed van iets ondergaan

von etw beeinflusst werden

leed ondergaan

leiden müssen

een operatie ondergaan

sich einer Operation unterziehen

een verhoor ondergaan

einem Verhör unterzogen werden

vernederingen ondergaan

Erniedrigungen erleiden

2. ondergaan (voorwerp zijn van):

ondergaan

erfahren

dit huis heeft heel wat veranderingen ondergaan

dieses Haus hat sehr viele Veränderungen erfahren

on·der·gang [ɔndərɣɑŋ] N m geen pl

ondergang

Untergang m

ondergang econ.

Zusammenbruch m

jij wordt nog eens mijn ondergang!

du bringst mich noch ins Grab!

on·der·hand [ɔndərhɑnt] ADV (intussen)

onderhand

inzwischen