Dutch » German

om·ge·ving <omgeving|en> [ɔmɣevɪŋ] N f

toe·ge·ving <toegeving|en> [tuɣevɪŋ] N f

1. toegeving (het zich inschikkelijk betonen):

2. toegeving (concessie):

ver·ge·ving [vərɣevɪŋ] N f geen pl

2. vergeving (het weggeven):

wet·ge·ving <wetgeving|en> [wɛtxevɪŋ] N f

last·ge·ving <lastgeving|en> [lɑstxevɪŋ] N f

1. lastgeving (opdracht):

2. lastgeving jur.:

Mandat nt

3. lastgeving (lastbrief, volmacht):

Mandat nt

ken·nis·ge·ving <kennisgeving|en> [kɛnɪsxevɪŋ] N f

re·gel·ge·ving <regelgeving|en> [reɣəlɣevɪŋ] N f

1. regelgeving (het geven van voorschriften):

2. regelgeving (de gegeven voorschriften):

Regel f

ver·slag·ge·ving <verslaggeving|en> [vərslɑxevɪŋ] N f

be·richt·ge·ving <berichtgeving|en> [bərɪxtxevɪŋ] N f

raad·ge·ving <raadgeving|en> [ratxevɪŋ] N f

1. raadgeving (het geven van raad):

Raten nt
Beraten nt

2. raadgeving (advies):

Rat m

leef·re·gel <leefregel|s> [lefreɣəl] N m

leef·mi·lieu <leefmilieu|s> [lefmɪljø] N nt


Choose your language Deutsch | English | Español | Italiano | Polski