Polish » German

Translations for „hutzelig“ in the Polish » German Dictionary

(Go to German » Polish)

ustrzelić: transitive verb
wstrzelać: I. transitive verb II. reflexive verb
hutnik: noun
strzelić
odstrzelić: I. transitive verb II. reflexive verb
postrzelić: I. transitive verb II. reflexive verb
wystrzelać: I. intransitive verb II. transitive verb
zastrzelić: I. transitive verb II. reflexive verb
zestrzelać: transitive verb

You are viewing results spelled similarly: wstrzelić , ustrzelić , zestrzelić , zastrzelić , wystrzelić , postrzelić , odstrzelić , strzelić and hutnik

ustrzelić <‑li; imp ustrzel> [ustʃelitɕ] VB trans perf form

ustrzelić

schießen

ustrzelić zwierzynę

Wild schießen [o. erlegen]

I . wstrzelać <‑la; imp ‑aj> [fstʃelatɕ], wstrzelić [fstʃelitɕ] perf VB trans

1. wstrzelać TECH:

wstrzelać

einschießen

wstrzelać metalowe kołki

Metalldübel einschießen

2. wstrzelać MIL:

wstrzelać

einschießen

II . wstrzelać <‑la; imp ‑aj> [fstʃelatɕ], wstrzelić [fstʃelitɕ] perf VB refl

1. wstrzelać inf (dopasować się do czyichś oczekiwań):

wstrzelać

sich acc anbiedern pej

wstrzelać

sich acc lieb Kind machen inf

2. wstrzelać MIL:

wstrzelać

sich acc einschießen

hutnik <gen ‑a, pl ‑icy> [xutɲik] N m

hutnik

Hüttenarbeiter(in) m (f)

strzelić [stʃelitɕ]

strzelić perf od strzelać

I . strzelać <‑la perf strzelić> [stʃelatɕ] VB trans SPORTS

strzelać

schießen

strzelić trzecią bramkę

drittes Tor schießen

II . strzelać <‑la perf strzelić> [stʃelatɕ] VB intr

knipsen inf

strzelać

schnipsen

4. strzelać usu imperf:

strzelać (skwierczeć) (tłuszcz)

zischen

strzelać (skwierczeć) (tłuszcz)

brutzeln

5. strzelać (sięgać wysoko):

strzelać w górę (iskry, ogień)

[in die Höhe] schießen

strzelać w górę (iskry, ogień)

hochschießen

strzelać w górę (korek)

knallen

strzelać w górę (fontanna)

Wasser hoch steigen lassen

6. strzelać SPORTS:

strzelać do bramki

ins Tor schießen

strzelać gola

ein Tor schießen

7. strzelać usu perf inf (wypalić):

strzelić coś bez namysłu

etw unüberlegt sagen

strzelić coś bez namysłu

mit etw herausplatzen inf

co ci strzeliło do głowy?

was ist [denn] in dich gefahren?

strzelić gafę

[bei jdm] ins Fettnäpfchen treten

8. strzelać inf (uderzyć kogoś):

strzelać

hauen

III . strzelać <‑la> [stʃelatɕ] VB refl imperf only przest (pojedynkować się)

strzelać

sich acc duellieren

I . odstrzelić [otstʃelitɕ] perf, odstrzeliwać [otstʃelivatɕ] <‑wuje; imp ‑wuj> VB trans

1. odstrzelić (oderwać strzałem):

odstrzelić

abschießen

odstrzelić

wegschießen

przypadkiem odstrzelił kawałek tynku

er schoss aus Versehen ein Stück Verputz weg

2. odstrzelić:

odstrzelił dwa wilki

er schoss zwei Wölfe [ab]

3. odstrzelić MIN:

odstrzelić

sprengen

II . odstrzelić [otstʃelitɕ] perf, odstrzeliwać [otstʃelivatɕ] <‑wuje; imp ‑wuj> VB refl (bronić się strzelając)

I . postrzelić <‑li> [postʃelitɕ] VB trans perf

postrzelić kogoś/coś w coś

jdn/etw an etw dat anschießen

postrzelić kogoś/coś w coś

jdn/etw durch einen Schuss verletzen

II . postrzelić <‑li> [postʃelitɕ] VB refl perf

postrzelić

sich acc in etw schießen

postrzelić

sich acc durch einen Schuss verletzen

I . wystrzelać [vɨstʃelatɕ] perf, wystrzelić [vɨstʃelitɕ] perf, wystrzeliwać [vɨstʃelivatɕ] <‑wuje> VB intr

1. wystrzelać (strzelić z broni palnej):

wystrzelać

schießen

wystrzelać

einen Schuss abgeben

2. wystrzelać:

wystrzelać (wznieść się w górę) (iskry)

in die Höhe schießen

wystrzelać (wznieść się w górę) (iskry)

stieben

wystrzelać (wznieść się w górę) (iskry)

sprühen

II . wystrzelać [vɨstʃelatɕ] perf, wystrzelić [vɨstʃelitɕ] perf, wystrzeliwać [vɨstʃelivatɕ] <‑wuje> VB trans

1. wystrzelać (wyrzucić):

wystrzelać strzałę, pocisk

abschießen

2. wystrzelać (wysłać):

wystrzelać prom kosmiczny, rakietę

starten

3. wystrzelać (zużyć):

wystrzelać amunicję

verschießen

wystrzelać amunicję

verfeuern

I . zastrzelić <‑li> [zastʃelitɕ] perf VB trans

1. zastrzelić (strzelając, zabić):

zastrzelić kogoś

jdn erschießen [o. niederschießen]

2. zastrzelić fig (wprowadzić w zakłopotanie):

zastrzelić

verblüffen

zastrzelić kogoś trudnym pytaniem

jdn mit einer schwierigen Frage in Verlegenheit bringen

II . zastrzelić <‑li> [zastʃelitɕ] perf VB refl

zastrzelić

sich acc erschießen

zestrzelać [zestʃelatɕ] perf, zestrzelić [zestʃelitɕ] perf, zestrzeliwać [zestʃelivatɕ] <‑wuje> VB trans

zestrzelać

abschießen

zestrzelać samolot

ein Flugzeug abschießen

Would you like to add a word, a phrase or a translation?

Submit a new entry.

Browse the dictionary

Polish

Translations for „hutzelig“ in the Polish » German Dictionary

ustrzelić <‑li; imp ustrzel> [ustʃelitɕ] VB trans perf form

I . wstrzelać <‑la; imp ‑aj> [fstʃelatɕ], wstrzelić [fstʃelitɕ] perf VB trans

1. wstrzelać TECH:

2. wstrzelać MIL:

II . wstrzelać <‑la; imp ‑aj> [fstʃelatɕ], wstrzelić [fstʃelitɕ] perf VB refl

1. wstrzelać inf (dopasować się do czyichś oczekiwań):

2. wstrzelać MIL:

hutnik <gen ‑a, pl ‑icy> [xutɲik] N m

strzelić [stʃelitɕ]

strzelić perf od strzelać

See also strzelać

I . strzelać <‑la perf strzelić> [stʃelatɕ] VB trans SPORTS

II . strzelać <‑la perf strzelić> [stʃelatɕ] VB intr

1. strzelać (oddawać strzał):

2. strzelać usu imperf (polować na):

3. strzelać usu imperf (pstrykać palcami):

4. strzelać usu imperf:

5. strzelać (sięgać wysoko):

6. strzelać SPORTS:

7. strzelać usu perf inf (wypalić):

8. strzelać inf (uderzyć kogoś):

III . strzelać <‑la> [stʃelatɕ] VB refl imperf only przest (pojedynkować się)

I . odstrzelić [otstʃelitɕ] perf, odstrzeliwać [otstʃelivatɕ] <‑wuje; imp ‑wuj> VB trans

1. odstrzelić (oderwać strzałem):

2. odstrzelić:

3. odstrzelić MIN:

II . odstrzelić [otstʃelitɕ] perf, odstrzeliwać [otstʃelivatɕ] <‑wuje; imp ‑wuj> VB refl (bronić się strzelając)

I . postrzelić <‑li> [postʃelitɕ] VB trans perf

II . postrzelić <‑li> [postʃelitɕ] VB refl perf

I . wystrzelać [vɨstʃelatɕ] perf, wystrzelić [vɨstʃelitɕ] perf, wystrzeliwać [vɨstʃelivatɕ] <‑wuje> VB intr

1. wystrzelać (strzelić z broni palnej):

2. wystrzelać:

II . wystrzelać [vɨstʃelatɕ] perf, wystrzelić [vɨstʃelitɕ] perf, wystrzeliwać [vɨstʃelivatɕ] <‑wuje> VB trans

1. wystrzelać (wyrzucić):

2. wystrzelać (wysłać):

3. wystrzelać (zużyć):

I . zastrzelić <‑li> [zastʃelitɕ] perf VB trans

1. zastrzelić (strzelając, zabić):

2. zastrzelić fig (wprowadzić w zakłopotanie):

II . zastrzelić <‑li> [zastʃelitɕ] perf VB refl

zestrzelać [zestʃelatɕ] perf, zestrzelić [zestʃelitɕ] perf, zestrzeliwać [zestʃelivatɕ] <‑wuje> VB trans

Browse the dictionary

Links to further information

Feedback

Vocabulary trainer

Synonyms

My search history